Zgodnie z ustawą zmieniającą pierwszy wykaz szpitali zakwalifikowanych do sieci ogłoszony zostanie w Biuletynie Informacji Publicznej do dnia 27 czerwca 2017 r., a obowiązywał będzie od 1 października 2017 r. do 30 czerwca 2021 r.
Podwaliną funkcjonowania sieci szpitali będzie system podstawowego szpitalnego zabezpieczenia (PSZ) świadczeń opieki zdrowotnej, w ramach którego utworzone zostaną 3 podstawowe poziomy (I, II, III) oraz 4 specjalistyczne poziomy zabezpieczenia zdrowotnego (pediatryczny, onkologiczny, pulmonologiczny, ogólnopolski) finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia.
Do poziomu szpitali I stopnia powinny należeć przede wszystkim szpitale o zasięgu powiatowym, które powinny znajdować się jak najbliżej miejsca zamieszkania pacjenta i spełniać podstawowe potrzeby pacjenta np. chirurgia ogólna, pediatria, położnictwo i ginekologia.
II poziom systemu zabezpieczenia obejmuje już świadczenia o znacznym poziomie skomplikowania np. chirurgia dziecięca, chirurgia plastyczna, neurologia, kardiologia, okulistyka.
Poziom szpitali III stopnia dotyczy wieloprofilowych szpitali specjalistycznych spełniających najszersze wymagania, które świadczą usługi z zakresu specjalistycznych dziedzin tj. kardiochirurgia, nefrologia, neurochirurgia, toksykologia kliniczna.
Jak sieć szpitali wpłynie na prawa pacjenta?
Szpitale muszą spełnić wymogi ustawowe, aby mogły być wpisane na wykaz szpitali zakwalifikowanych do sieci. Te wymogi to m.in. świadczenie opieki zdrowotnej minimum przez 2 lata w trybie hospitalizacji.
W związku z tym szpitale, które powstały niedawno nie zakwalifikują się do sieci szpitali.
Inny wymóg dotyczy konieczności świadczenia usług zdrowotnych z przynajmniej 2 profili wymienionych w ustawie, jeżeli chodzi o I poziom to np. chirurgia ogólna i pediatria, zaś w przypadku II poziomu występuje wymóg 6 profili, a w przypadku III poziomu - 8 ustawowych profili. Szpitale monospecjalistyczne oraz jednoprofilowe nie kwalifikują się do ustawowej sieci szpitali.
Jak wynika z powyższego nie wszystkie szpitale publiczne będą mogły funkcjonować w ramach sieci szpitali. Pacjenci, którzy otrzymywali świadczenia zdrowotne bądź oczekiwali na zabieg w szpitalu spoza sieci będą zmuszeni zmienić świadczeniodawcę na szpital znajdujący się na wykazie szpitali zakwalifikowanych do sieci.
Nie jest to dobra wiadomość dla pacjentów leczonych przewlekle. Stracą oni możliwość leczenia w szpitalu do którego się przyzwyczaili i który znają.
Również może wydłużyć się czas oczekiwania na zabieg, jeżeli pacjent będzie zmuszony do zmiany szpitala świadczącego usługi.
Głównym założeniem projektu ustawy nowelizującej jest poprawienie dostępu pacjentów do świadczeń specjalistycznych, w szczególności przez zapewnienie kompleksowości i koordynacji świadczeń ambulatoryjnych, szpitalnych i rehabilitacyjnych.
Zobacz: Prawa pacjenta
Korzyści jakie niesie wprowadzenie sieci szpitali:
- Pacjent posiadający skierowanie do szpitala będzie mógł uzyskać świadczenie, w zależności od oceny specjalisty, zarówno w formie ambulatoryjnej, jak i szpitalnej oraz skorzystać ze świadczeń rehabilitacyjnych.
- Szerszy dostęp do opieki specjalistycznej w przychodniach przyszpitalnych.
- Duże szpitale będą oferowały na miejscu możliwość wykonania wszystkich badań i konsultacji specjalistycznych.
- W mniejszych ośrodkach zadania lekarzy specjalistów przejmą lekarze podstawowej opieki zdrowotnej.
- Skrócenie kolejek na SOR i w izbach przyjęć.
Dopiero praktyka pokaże czy główne założenia projektu ustawy zostaną spełnione. Pełna ocena funkcjonowania instytucji praw pacjenta w systemie sieci szpitali będzie możliwa w 2018 r.
Podstawa prawna:
Projekt ustawy z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych