Ustawa z dnia 7 lipca 2005 r. o państwowej kompensacie przysługującej ofiarom niektórych czynów zabronionych po 10 latach obowiązywania została istotnie znowelizowana w roku 2015. Maksymalna kwota kompensaty wynosi 25 000 zł, a gdy ofiara poniosła śmierć - 60 000 zł. Nadal jednak mechanizmy w niej ustanowione są mało znane i rzadko stosowane w praktyce. Według danych NIK kompensatę otrzymuje zaledwie około 30 osób rocznie. Brak efektywności tego rozwiązania wzmaga postulaty o potrzebie przeprowadzenia jego gruntownej reformy.
- Dla kogo kompensata od państwa
- Co może podlegać kompensacie?
- Wniosek o przyznanie kompensaty
- Postępowanie cywilne o przyznanie kompensaty
- Projekt nowej ustawy o państwowej kompensacie dla ofiar umyślnych czynów zabronionych popełnionych z użyciem przemocy
Dla kogo kompensata od państwa
Kompensatą nazywane jest świadczenie pieniężne ze środków budżetu państwa przyznawane osobie uprawnionej, którą może być:
- bezpośrednia ofiara czynu zabronionego, która doznała ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia, trwających dłużej niż 7 dni,
- osoba najbliższa ofiary czynu zabronionego, która poniosła śmierć.
Przez osobę najbliższą rozumie się małżonka lub osobę pozostającą z ofiarą we wspólnym pożyciu, wstępnego lub zstępnego ofiary oraz osobę pozostającą z ofiarą w stosunku przysposobienia.
Ważne jest to, że czyn zabroniony musi zostać popełniony na terytorium Polski na szkodę osoby mającej miejsce stałego pobytu w Polsce lub na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
Co może podlegać kompensacie?
Kompensata może być przyznana wyłącznie na pokrycie:
1) utraconych zarobków lub innych środków utrzymania,
2) kosztów związanych z leczeniem i rehabilitacją,
3) kosztów pogrzebu
- będących skutkiem danego czynu zabronionego.
Ponadto kompensata przysługuje jedynie wówczas i w takiej wysokości, w jakiej osoba uprawniona nie może uzyskać pokrycia powyższego uszczerbku majątkowego od sprawcy lub sprawców czynu zabronionego, z tytułu ubezpieczenia lub ze środków pomocy społecznej, niezależnie od tego, czy sprawca lub sprawcy czynu zabronionego zostali ustaleni.
Maksymalna kwota kompensaty wynosi 25 000 zł, a gdy ofiara poniosła śmierć - 60 000 zł.
Kompensaty z kolei nie przyznaje się, gdy:
1) ofiara przyczyniła się do popełnienia czynu zabronionego*,
2) ofiara była współsprawcą czynu zabronionego, z którego skutku wywodzi swoje prawo do kompensaty,
3) ofiara godziła się na ryzyko doznania skutków czynu zabronionego (np. ryzyko sportowe przy nielegalny walkach lub wyścigach),
4) czynu nie popełniono,
5) brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu zabronionego,
6) czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego.
*Ewentualnie w razie przyczynienia się ofiary do popełnienia czynu zabronionego możliwe jest przyznanie kompensaty w zmniejszonej wysokości, proporcjonalnie do stopnia tego przyczynienia.
Wniosek o przyznanie kompensaty
Wzór formularza wniosku o przyznanie kompensaty określony został w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 września 2005 r. w sprawie wniosku o przyznanie kompensaty. Do wniosku o kompensatę należy dołączyć:
- odpis zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa,
- odpisy orzeczeń wydanych w postępowaniu karnym,
- odpisy zaświadczeń lekarskich lub opinii biegłych dotyczących doznania przez ofiarę uszczerbku na zdrowiu oraz
- inne dokumenty potwierdzające informacje zawarte we wniosku,
- a jeżeli o kompensatę ubiega się osoba najbliższa - dokumenty potwierdzające fakt pozostawania osobą najbliższą ofiary, która poniosła śmierć, lub, złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej, oświadczenie o pozostawaniu z nią we wspólnym pożyciu.
W uchwale z dnia 26 lipca 2006 r. (III CZP 57/06) Sąd Najwyższy wyjaśnił, że wniosek o przyznanie państwowej kompensaty podlega opłacie stałej. Aktualnie opłata ta wynosi 100 zł.
W przypadku dochodzenia kompensaty na pokrycie niezbędnych kosztów leczenia, rehabilitacji lub pogrzebu warto zamieścić we wniosku dodatkową prośbę o udzielenie zabezpieczenia roszczenia, które polegać będzie na wypłacie uprawnionemu określonej sumy pieniężnej niejako zaliczkowo. W tego typu sprawach - zgodnie z Kodeksem postępowania cywilnego - podstawą zabezpieczenia jest bowiem samo uprawdopodobnienie (a nie pełne udowodnienie) istnienia roszczenia.
Organem pomocniczym, który udostępnia wzór formularza wniosku o przyznanie kompensaty oraz udziela ogólnej pomocy i informacji co do sposobu wypełnienia wniosku jest:
- prokurator prowadzący postępowanie przygotowawcze w sprawie o dany czyn zabroniony popełniony w Polsce,
- prokurator okręgowy, w którego okręgu osoba uprawniona ma miejsce stałego pobytu, jeśli czyn zabroniony popełniony został na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, a ofiara posiada miejsce stałego pobytu w Polsce.
Wniosek o kompensatę pochodzić musi albo od osoby uprawnionej, albo od prokuratora. Ewentualnie jeżeli osobą uprawnioną jest osoba nieporadna, w szczególności ze względu na wiek lub stan zdrowia, jej prawa może wykonywać osoba, pod której pieczą osoba uprawniona pozostaje.
Postępowanie cywilne o przyznanie kompensaty
Wniosek o przyznanie kompensaty składa się w sądzie rejonowym właściwym ze względu na miejsce stałego pobytu osoby uprawnionej. Uczestnikami takiego postępowania nieprocesowego są tylko i wyłącznie osoba uprawniona i prokurator.
Od ewentualnego niekorzystnego orzeczenia wydanego przez referendarza sądowego można wnieść skargę do tego samego sądu. Skarga podlega opłacie 100 zł i musi zawierać oznaczenie sądu, imię i nazwisko osoby uprawnionej, sygnaturę akt sprawy, oświadczenie o zaskarżeniu orzeczenia referendarza w całości lub części oraz wniosek o jego uchylenie lub zmianę wraz z uzasadnieniem. W przypadku powoływania nowych dowodów na poparcie podnoszonych w skardze okoliczności konieczne jest również wskazanie tych dowodów z jednoczesnym wyszczególnieniem na jaką okoliczność dowody te są powoływane. Do skargi należy dołączyć jej odpis i odpisy ewentualnych załączników dla doręczenia ich prokuratorowi.
Termin na złożenie wniosku o kompensatę
Termin na złożenie wniosku o kompensatę wynosi 3 lata od dnia ujawnienia się skutków czynu zabronionego, nie później jednak niż w terminie 5 lat od dnia jego popełnienia. Po tym czasie uprawnienie do żądania kompensaty wygasa.
Kompensata wypłacana jest przez sąd rejonowy, który wydał orzeczenie o przyznaniu kompensaty, w terminie miesiąca od dnia uprawomocnienia się orzeczenia. Należy pamiętać, że osoba, której przyznano kompensatę z naruszeniem przepisów ustawy, jest obowiązana ją zwrócić.
Projekt nowej ustawy o państwowej kompensacie dla ofiar umyślnych czynów zabronionych popełnionych z użyciem przemocy
W 2025 r. Fundacja Pomocy Ofiarom Przestępstw zaproponowała projekt zupełnie nowej ustawy zmieniającej - na wzór większości państw europejskich - tryb postępowania o przyznanie kompensaty z cywilnego nieprocesowego przed sądem rejonowym na administracyjny przed starostą właściwym według miejsca zamieszkania bądź pobytu osoby uprawnionej. Wniosek o przyznanie kompensaty miałby być bezpłatny. Od decyzji starosty odwołanie przysługiwałoby do samorządowego kolegium odwoławczego. Dalszą drogą kontroli legalności rozstrzygnięć jest w tym przypadku postępowanie przed sądami administracyjnymi.
Według projektu podstawą kompensaty byłby umyślny czyn zabroniony popełniony z użyciem przemocy, w wyniku którego ofiara poniosła uszczerbek na życiu lub zdrowiu, niezależnie od jego charakteru czy rozmiaru. Co więcej, istotnego znaczenia nabierałoby doznanie również psychicznego, a nie wyłącznie fizycznego, uszczerbku na zdrowiu. Katalog ofiar pośrednich rozszerzono przykładowo o rodzeństwo i powinowatych. Samą kompensatę podzielono na trzy rodzaj: wstępną, podstawową i uzupełniającą. Warunkiem przyznania kompensaty wstępnej miałoby być uprawdopodobnienie popełnienia czynu zabronionego - jeszcze przed prawomocnym zakończeniem postępowania karnego. Do postępowania w sprawie o przyznanie kompensaty wstępnej zastosowanie znajdowałyby przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego o postępowaniu uproszczonym. Wniosek o przyznanie kompensaty uzupełniającej mógłby być złożony nie później niż w ciągu roku od doręczenia ostatecznej decyzji w przedmiocie kompensaty podstawowej. Z katalogu przesłanek negatywnych wyeliminowano przyczynienie się ofiary do popełnienia czynu, współsprawstwo czynu przez ofiarę oraz zgodę ofiary na ryzyko doznania skutków czynu zabronionego.
Zgodnie z projektem ustawy uszczegółowiono przykładowe koszty leczenia i rehabilitacji, na pokrycie których miałaby być przyznawana kompensata. Rozszerzono ten katalog o koszty przekwalifikowania zawodowego oraz koszty podróży związanej z leczeniem, rehabilitacją i przekwalifikowaniem. Z kolei warunek niemożności pokrycia uszczerbku majątkowego z innych źródeł zawężono w zakresie ubezpieczeń wyłącznie do ubezpieczeń obowiązkowych. Maksymalną wysokość kompensaty odniesiono do 30-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w dniu wydania decyzji. Jeżeli ofiarą jest małoletni lub czyn zabroniony został popełniony ze szczególnym okrucieństwem wówczas limit ten zwiększa się do 60-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę. Ponadto zależnie od stopnia poniesionego uszczerbku na zdrowiu (lekki, średni, ciężki, śmiertelny) przewiduje się przyznawanie określonej części procentowej rekompensaty podstawowej.
Podstawa prawna:
- ustawa z dnia 7 lipca 2005 r. o państwowej kompensacie przysługującej ofiarom niektórych czynów zabronionych,
- art. 753(1) § 1 pkt 9 i § 3 w zw. z art. 753 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego.
Źródła:
- https://fpop.org.pl/kompensata-panstwowa/
- Informacja NIK o wynikach kontroli KPB.430.001.2017, Nr ewid. 200/2017/P/17/038/KPB.