Ulga na prywatne wizyty u lekarza. Czy można skorzystać w rozliczeniu PIT? Ile można odliczyć? Sprawdź zasady zanim złożysz zeznanie

• Prywatne wizyty u lekarzy to duże obciążenie domowego budżetu
• Jakie koszty można rozliczyć w zeznaniu rocznym PIT?
• Wydatki limitowane i nielimitowane odliczane od dochodu

Prywatne wizyty u lekarzy to duże obciążenie domowego budżetu

Wiele osób na przestrzeni roku ponosi niemałe koszty związane z leczeniem na rynku usług prywatnych. Powodem najczęściej jest długi czas oczekiwania na wizytę w ramach NFZ, bądź chęć skonsultowania postawionej diagnozy. Czasami pacjenci mają też obawy związane z jakością usług świadczonych na koszt NFZ, bo pacjentów jest wielu, a czas wizyty bardzo krótki. Jedna z obietnic przedwyborczych, która jak dotąd nie doczekała się fazy realizacji, dotyczyła tego rodzaju sytuacji i przewidywała, że w przypadku, gdy czas oczekiwania na wizytę w ramach NFZ będzie zbyt długi, ubezpieczony będzie mógł skorzystać z wizyty prywatnej i domagać się zwrotu poniesionych kosztów. Jednak czy w związku z tym, że obietnica jak na razie okazuje się być bez pokrycia, ubezpieczeni mają szansę na odzyskanie choćby części wydanych pieniędzy w ramach rozliczenia podatkowego?

Jakie koszty można rozliczyć w zeznaniu rocznym PIT?

Niestety nie. Choć jedną z ulg podatkowych, z których można skorzystać w ramach dokonywanego rocznego rozliczenia podatku jest ulga rehabilitacyjna, która polega ona na tym, że od dochodu odlicza się kwotę wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym, to jednak mogą z niej skorzystać jedynie osoby niepełnosprawne lub podatnicy, na których utrzymaniu są takie osoby. Jednak również oni nie mają możliwości odliczenia w zeznaniu rocznym od dochodu kosztów wszystkich odbytych prywatnie wizyt lekarskich. Za wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych uważa się bowiem jedynie wydatki poniesione na konkretne cele w tym np. na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych, przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb, które wynikają z niepełnosprawności, zakup, naprawę lub najem określonych wyrobów medycznych, odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym, opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa i inne podobne.

Wydatki limitowane i nielimitowane odliczane od dochodu

Wśród wydatków, które mogą podlegać odliczeniu znajdują się zarówno takie, które nie są limitowane, jak i takie, które są objęte limitem. Do tej drugiej kategorii należą wydatki na zakup leków, pieluchomajtek, czy utrzymanie psa asystującego. Dodatkowo, wydatki nie mogą podlegać odliczeniu, jeśli ich koszt został pokryty ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub zwrócony w jakiejkolwiek formie.
Większość wydatków, które mogą podlegać odliczeniu musi być prawidłowo udokumentowana np. faktura, rachunkiem, dowodem wpłaty czy potwierdzeniem przelewu bankowego. Niektórych z nich nie trzeba dokumentować. Dotyczy to opłacenia przewodnika osoby niewidomej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa oraz osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonej do I grupy inwalidztwa, utrzymania psa asystującego, czy używania samochodu osobowego. Warto jednak pamiętać, że nawet w przypadku tej drugiej kategorii wydatków na żądanie organów podatkowych podatnik będzie miał obowiązek przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia.