NFZ skróci kolejki na rehabilitację. Niestety ograniczając do niej dostęp. Zdaniem resortu obecnie skierowań jest za dużo. Czy o to chodziło pacjentom?

• Zdaniem resortu, główną przyczyną długich kolejek jest nadmiarowość wystawianych skierowań
• O wyborze właściwej formy rehabilitacji decyduje lekarz

Zdaniem resortu, główną przyczyną długich kolejek jest nadmiarowość wystawianych skierowań

Ministerstwo Zdrowia opublikowało projekt rozporządzenia z 6 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej, który ma rozwiązać problem długiego oczekiwania pacjentów na zabiegi z tego zakresu. Lektura przygotowanych przepisów nasuwa jednak wniosek, że nie o to chodziło pacjentom. Zdaniem resortu główną przyczyną długich kolejek na zabiegi z zakresu rehabilitacji jest nadmiarowość wystawianych skierowań, które nie zawsze odpowiadają rzeczywistym potrzebom pacjentów, co z kolei jest spowodowane brakiem jasnych kryteriów różnicujących te potrzeby.

To dlatego w opublikowanym projekcie doprecyzowano, że kryteria dotyczące dalszego postępowania wobec pacjenta mają wynikać z oceny stanu klinicznego lub funkcjonowania pacjentów przed, w trakcie i po zakończeniu rehabilitacji leczniczej, przy pomocy zestawu standardowych, obiektywnych i porównywalnych skal medycznych oraz narzędzi pomiarowych, a w przypadku świadczeń gwarantowanych udzielanych w warunkach domowych wprowadza się alternatywę dla porady lekarskiej w postaci wizyty fizjoterapeutycznej specjalisty w dziedzinie fizjoterapii.

Ponadto, projekt zawiera definicje celu terapeutycznego, specjalisty w dziedzinie fizjoterapii, udokumentowanego doświadczenia, a definicja „porady lekarskiej rehabilitacyjnej” została zastąpiona definicją „porady lekarskiej”. Doprecyzowuje również czas trwania świadczenia dla zabiegów w kriokomorze – łączna liczba zabiegów w ciągu roku kalendarzowego nie będzie mogła w tym wypadku przekroczyć 40. W załączniku do projektu rozporządzenia zdefiniowano wymagania dla stanowiska intensywnego nadzoru medycznego.

O wyborze właściwej formy rehabilitacji decyduje lekarz

Przypomnijmy, że celem rehabilitacji jest przywrócenie pełnej lub możliwej do osiągnięcia sprawności fizycznej i psychicznej oraz poprawy jakości życia osób, które borykają się z chorobami. O wyborze właściwej formy rehabilitacji decyduje lekarz. Do jej rozpoczęcia niezbędne jest skierowanie. Obecnie, porada lekarska rehabilitacyjna, która ma zostać zastąpiona w przepisach poradą lekarską, obejmuje:

1. ogólną ocenę stanu zdrowia – badanie lekarskie,
2. skierowanie na konsultację i badania dodatkowe,
3. testy czynnościowe,
4. ocenę aktywności ruchowej,
5. ocenę odruchów ścięgnisto-okostnowych,
6. pomiar długości kończyn i obwodów,
7. ocenę chodu i lokomocji,
8. punkcje lecznicze i iniekcje dostawowe,
9. zlecenie na wyroby medyczne (przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze) oraz inne zlecenia i wnioski,
10. skierowanie na fizjoterapię i leczenie uzdrowiskowe,
11. końcową ocenę procesu usprawniania.

Rehabilitacja może być prowadzona

1. ambulatoryjnie – dla pacjentów wymagających rehabilitacji lub fizjoterapii, którzy poruszają się samodzielnie;
2. w domu – dla pacjentów wymagających rehabilitacji lub fizjoterapii, którzy nie poruszają się samodzielnie i nie mogą dotrzeć do świadczeniodawców udzielających świadczeń ambulatoryjnych;
3. w ośrodku lub na oddziale dziennym – dla pacjentów, których stan zdrowia nie pozwala na rehabilitację w warunkach ambulatoryjnych, lecz nie wymaga całodobowego nadzoru medycznego;
4. stacjonarnie – dla pacjentów, którzy ze względu na kontynuację leczenia wymagają kompleksowych świadczeń rehabilitacyjnych oraz całodobowego nadzoru lekarskiego i pielęgniarskiego.