Do polskiego systemu prawnego ma zostać wprowadzony podatek wyrównawczy. Rząd pracuje nad projektem ustawy wdrażającej dyrektywę UE zapewniającą minimalny poziom opodatkowania międzynarodowych grup przedsiębiorstw oraz dużych grup krajowych.
- Globalny podatek minimalny także w Polsce
- Poziom opodatkowania a podatek wyrównawczy
- Rodzaje podatków wyrównawczych
- Kto będzie płacił podatek wyrównawczy
Globalny podatek minimalny także w Polsce
Rząd zajmie się projektem ustawy implementującej do polskiego prawa dyrektywy Rady (UE) w sprawie zapewnienia globalnego minimalnego poziomu opodatkowania międzynarodowych grup przedsiębiorstw oraz dużych grup krajowych w Unii Europejskiej.
Celem dyrektywy jest wdrożenie w Unii Europejskiej (UE) Globalnych zasad przeciwdziałania erozji podstawy opodatkowania („zasad GloBE”), tj. głównej części tzw. Filaru II OECD. Na podstawie tych zasad na świecie ma zostać ustanowiony minimalny poziom opodatkowania działalności gospodarczej.
Poziom opodatkowania a podatek wyrównawczy
Globalny podatek minimalny to rozwiązanie, w którym największe przedsiębiorstwa międzynarodowe będą podlegały każdego roku sprawdzeniu, czy spełniają wymóg minimalnego efektywnego poziomu opodatkowania wynoszącego 15%.
Jeśli efektywny poziom opodatkowania dochodu dla danej grupy międzynarodowej, w określonej jurysdykcji, będzie wynosił poniżej 15% (tzw. efektywna stawka 15%), na taką grupę zostanie nałożony odpowiedni podatek wyrównawczy (ang. top-up tax).
Rodzaje podatków wyrównawczych
W projektowanym systemie globalnego podatku minimalnego w Polsce przewiduje się trzy główne rodzaje podatków wyrównawczych:
- globalny podatek wyrównawczy – zasada włączenia dochodu do opodatkowania (IIR),
- krajowy podatek wyrównawczy – zależnie do kontekstu także z przymiotem „kwalifikowany” (QDMTT),
- podatek od niedostatecznie opodatkowanych zysków – zasada niedostatecznie opodatkowanych zysków (UTPR).
Kto będzie płacił podatek wyrównawczy
Globalny podatek wyrównawczy (IIR) nakłada obowiązek zapłacenia odpowiedniego podatku wyrównawczego, co do zasady, na jednostkę dominującą najwyższego szczebla w grupie. System ten w założeniach jest podobny do funkcjonującego w Polsce reżimu opodatkowania zagranicznych jednostek kontrolowanych. Jednostka dominująca grupy, w jurysdykcji, w której ma siedzibę, powinna zapłacić podatek wyrównawczy od swoich nisko opodatkowanych jednostek zależnych w innych jurysdykcjach.
Krajowy podatek wyrównawczy (QDMTT) działa w sposób podobny do IIR, z tą istotną różnicą, że prawo do poboru podatku wyrównawczego zostaje w państwie, w którym znajdują się nisko opodatkowane jednostki składowe grupy. Najczęściej będzie on płacony w tej jurysdykcji, gdzie ulokowany został nisko opodatkowany dochód (a niekoniecznie tam gdzie jest jednostka dominująca).
Podatek od niedostatecznie opodatkowanych zysków (UTPR) nakłada obowiązek zapłacenia podatku wyrównawczego od jednostki dominującej, na jednostki z grupy znajdujące się w danej jurysdykcji, w sytuacji gdy ta jednostka dominująca działa w innej jurysdykcji, w której nie ma IIR.