Abonament radiowo-telewizyjny 2023 – RPO zwraca się do Premiera o zmiany w ustawie

• Abonament radiowo-telewizyjny – RPO zwraca się do Premiera o zmiany w ustawie
• Problemy z egzekwowaniem zaległych opłat abonamentowych
• Błędne decyzje KRRiT uchylane przez sądy
• Długi czas postępowań przed KRRiT
• System opłat abonamentowych wymaga kompleksowych zmian
• Odpowiedź ministra kultury Piotra Glińskiego

Do Biura RPO cały czas masowo wpływają skargi w sprawach dotyczących opłat za abonament RTV. Zgłaszane przez obywateli problemy dotyczą zarówno kwestii systemowych, znajdujących się we właściwości Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, jak i nieprawidłowości w funkcjonowaniu Poczty Polskiej nadzorowanej przez Ministra Infrastruktury czy Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Abonament radiowo-telewizyjny – RPO zwraca się do Premiera o zmiany w ustawie

Rzecznik Praw Obywatelskich od lat sygnalizuje, że obowiązujący system opłat abonamentowych jest wadliwie skonstruowany i wymaga zmian. Zasadniczy problem polega na tym, że stosunkowo niewielka liczba rzeczywistych użytkowników odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych uiszcza opłaty abonamentowe. Taki stan, funkcjonujący już od dłuższego czasu, postrzegany jest jako niesprawiedliwy i naruszający konstytucyjną zasadę powszechności ponoszenia ciężarów publicznych.

Problematyczne jest powiązanie obowiązku uiszczania opłaty abonamentowej z domniemaniem używania odbiornika przez osoby, które posiadają odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny. Współcześnie oglądanie telewizji lub słuchanie radia możliwe jest nie tylko za pomocą takich odbiorników, lecz również za pomocą telefonów, tabletów czy komputerów. Obecna ustawa tego nie uwzględnia. Dlatego trudno uznać, że ustawowy obowiązek uiszczania opłat abonamentowych dotyczy „każdego” w rozumieniu art. 84 Konstytucji.

Problemy z egzekwowaniem zaległych opłat abonamentowych

Skarżący zwracają też uwagę na szereg nieprawidłowości związanych z procedurą egzekwowania opłat abonamentowych. Chodzi m.in. o automatyczne i masowe kierowania przez Pocztę Polską spraw obywateli do egzekucji zaległego abonamentu. Problem ten dotyczy w szczególności osób starszych, schorowanych, z niepełnosprawnościami, znajdujących się w trudnej sytuacji ekonomicznej. Niejednokrotnie nie wiedzą one, w jaki sposób i gdzie mogą szukać pomocy prawnej.

Często zdarzało się, że Poczta Polska wzywała do zapłaty zaległych opłat abonamentowych, bez dokładnego sprawdzenia, czy są one zasadne. Przykładowo, wezwania takie były kierowane do osób, które już dawno zgłosiły zaprzestanie używania odbiornika z uwagi na zmianę miejsca zamieszkania.

W postępowaniu egzekucyjnym żądano przedstawienia dokumentów dotyczących skutecznego wyrejestrowania odbiornika po upływie kilkunastu lat - nawet w przypadku osób, które przestały korzystać z odbiornika, bo wyprowadziły się za granicę.

Poczta stoi na stanowisku, że obywatel musi bezterminowo przechowywać dokument (dowód) wyrejestrowania odbiornika, pomimo tego, że zaległości z tytułu opłat abonamentowych przedawniają się po upływie 5 lat, od końca roku w którym upłynął termin płatności.

RPO zwraca uwagę, że niektóre sądy nie zgadzają się z takim stanowiskiem i wprost wskazują, że skoro termin przedawnienia wynosi 5 lat, to nie sposób wymagać od strony, aby przechowywała w nieskończoność dokument wyrejestrowania odbiornika. Sądy wskazują, że prowadzi to do naruszenia zasady równości stron.

Ze skarg wynika, że zdarzały się sytuacje, gdy żądania zapłaty kierowane przez Pocztę Polską obejmowały okresy, kiedy opłata była już nienależna. Miały też miejsce przypadki wysyłania upomnień na niewłaściwy adres lub pomyłkowo do osób o zbieżnych imionach i nazwiskach.

RPO zwraca uwagę na przypadek, gdy Poczta Polska wystosowała do obywatela żądanie zapłaty opłat abonamentowych, pomimo tego, że w sprawie w ogóle nie doszło do zarejestrowania odbiornika.

Do Biura RPO zgłaszały się również osoby, którym zajęto rachunek bankowy, pomimo formalnie zawieszonego postępowania egzekucyjnego. Sygnalizowane były też sprawy wszczęcia egzekucji zaległości w opłatach abonamentowych, mimo tego, że opłata została faktycznie uiszczona.

Kilkakrotnie odnotowano przypadki, w których przez błąd systemu teleinformatycznego, nie uwzględniono tego, że osoba jest z mocy ustawy zwolniona z opłat (m.in. z uwagi na ukończenie 75 lat) albo fakt dokonania wyrejestrowania odbiornika.

W innej ze spraw, pomimo tego, że skarżąca (osoba starsza i schorowana) dopełniła formalności wymaganych do korzystania ze zwolnienia od uiszczania opłaty abonamentowej, Poczta Polska domagała się zapłaty zaległości abonamentowych.

Błędne decyzje KRRiT uchylane przez sądy

Wiele problemów, na które zwracają uwagę obywatele, dotyczy również postępowań przed KRRiT o umorzenie lub rozłożenie na raty zaległości w płatności opłat abonamentowych. Większości z tych sporów wynika z tego, że KRRiT umarza wszczęte postępowania jako bezprzedmiotowe. Przedstawia argument, że w chwili wydania decyzji obywatel nie posiada już zaległości w opłatach abonamentowych, gdyż zostały one wyegzekwowane lub dobrowolnie zapłacone. Rada twierdzi, że skoro zobowiązanie przestało istnieć, to nie może rozpoznać merytorycznie wniosku obywatela.

Z takim stanowiskiem nie zgadzają się sądy administracyjne. W jednej ze spraw, po interwencji RPO, sąd administracyjny w ramach autokontroli uchylił swój wcześniejszy wyrok, a także wydane rozstrzygnięcia KRRiT umarzające postępowanie jako bezprzedmiotowe.

Sąd uznał, że przymusowe wyegzekwowanie zaległych opłat abonamentowych po złożeniu wniosku o umorzenie tych zaległości nie jest podstawą do wydania decyzji o bezprzedmiotowości postępowania dotyczącego umorzenia należności abonamentowych.

Sprawa ta zakończyła się korzystnie i ostatecznie doszło do zwrotu wcześniej wyegzekwowanych kwot na rzecz schorowanego seniora, choć cała procedura zwrotu nastąpiła z dużym opóźnieniem.

Niestety w wielu przypadkach tego rodzaju sprawy w ogóle nie trafiają do sądów, z uwagi na zbyt niską świadomość prawną obywateli, którzy nie wiedzą, z jakich środków prawnych mogą skorzystać i nie mają dostępu do profesjonalnej pomocy prawnej.

Długi czas postępowań przed KRRiT

Wnioski obywateli o umorzenie zaległości w opłatach abonamentowych rozpoznawane są przez KRRiT z opóźnieniem. Pewną praktyką stało się także kierowanie przez KRRiT wezwań o uzupełnienie braków formalnych nawet po upływie kilku lat od daty złożenia wniosku. W jednej ze spraw, która trafiła do Rzecznika, osoba otrzymała wezwanie do wskazania dokładnych dat jakich dotyczyło żądanie umorzenia zaległości, przeszło po 5 latach od złożenia wniosku.

Obywatele pozbawiani są realnej możliwości rozpoznania ich wniosków o umorzenie zaległości w opłatach abonamentowych. Co istotne, KRRiT oficjalnie przyznała, że od lat boryka się z problemem zaległości w opłatach abonamentowych, prowadzeniem postępowań administracyjnych w tym zakresie, a w szczególności z narastającymi trudnościami związanymi z terminowością rozpatrywania wniosków o umorzenie zaległości w opłatach abonamentowych. Rada tłumaczy to zwiększoną aktywnością Poczty Polskiej w egzekwowaniu zaległości.

System opłat abonamentowych wymaga kompleksowych zmian

W ocenie Rzecznika konieczne jest podjęcie przez ustawodawcę działań, które doprowadziłyby do kompleksowych zmian aktualnego stanu prawnego.

Pomimo wielokrotnych zapowiedzi reformy systemu opłat abonamentowych, przedstawiania różnych koncepcji w tym temacie, problem do dziś pozostaje aktualny. Niestety nie ma też wyraźnych perspektyw na jego szybkie rozwiązanie.

Pilnych systemowych działań naprawczych wymagają też dostrzeżone nieprawidłowości w funkcjonowaniu Poczty Polskiej i KRRiT.

Dlatego w trosce o ochronę praw obywateli RPO Marcin Wiącek prosi premiera Mateusza Morawieckiego o ustosunkowanie się do sygnalizowanych przez Rzecznika kwestii.

Odpowiedź ministra kultury Piotra Glińskiego

W odpowiedzi na wystąpienie generalne adresowane do Prezesa Rady Ministrów w sprawie systemu poboru opłat abonamentowych, uprzejmie przekazuję wyjaśnienia w zakresie kompetencji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

W swoim wystąpieniu wskazuje Pan na fakt, iż obecnie obowiązująca ustawa o opłatach abonamentowych nie obejmuje używania urządzeń powstałych w wyniku ekspansji nowych technologii. Należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 ust. 7 ustawy o opłatach abonamentowych „odbiornikiem radiofonicznym albo telewizyjnym, w rozumieniu przepisów niniejszej ustawy, jest urządzenie techniczne dostosowane do odbioru programu”. Ustawowa definicja jest więc nieprecyzyjna i pozostawia pewną swobodę interpretacyjną organom administracji publicznej, które stosują przepisy. Organem właściwym do interpretowania tej definicji wydaje się być Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji.

Odnosząc się do zarzutów dotyczących prowadzonych przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji postępowań w sprawie rozłożenia na raty lub umorzenia zaległości z tytułu nieuiszczania opłat abonamentowych, w pierwszej kolejności należy podkreślić, że KRRiT jest niezależnym od administracji rządowej, konstytucyjnym organem administracji publicznej. Rząd nie ma więc możliwości dokonywania oceny działalności KRRiT we wskazywanym w Pańskim piśmie zakresie. Wskazać przy tym należy, że wszelkie działania KRRiT w zakresie omawianym w Pańskim piśmie podlegają kontroli sądowej dokonywanej przez sądownictwo administracyjne. Kwestie związane z działalnością Poczty Polskiej w zakresie wykonywania obowiązków wynikających z ustawy o opłatach abonamentowych, podlegają nadzorowi Ministra Aktywów Państwowych.

Niezależnie od powyższego pragnę podkreślić, że w opinii MKiDN konieczne jest stabilne finansowanie działań misyjnych nadawcy publicznego. Konieczność zapewniania finansowania publicznego adekwatnego do zadań misyjnych powierzanych nadawcom publicznym podkreślana jest zarówno w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego (np. wyrok z 4 listopada 2009 r., sygn. akt Kp 1/08), ale także w dokumentach przyjmowanych przez organizacje międzynarodowe (w szczególności Radę Europy) oraz w dokumentach unijnych. Opłaty abonamentowe w założeniu mają zapewnić możliwość realizacji zadań misyjnych przez jednostki publicznej radiofonii i telewizji.

Dostrzegane są różnego rodzaju mankamenty obecnego systemu finansowania mediów publicznych. Kwestia poprawy obowiązujących w tym zakresie mechanizmów prawnych wymaga szczegółowej i spokojnej debaty publicznej, której efektem mogłaby być zmiana regulacji prawnej dotyczącej sposobu finansowania działalności misyjnej mediów publicznych.

Odpowiedź Jana Kanthaka, sekretarza stanu w MAP

W odpowiedzi na Pana pismo z dnia 24 października 2022 r. znak: V.7220.243.2022.EG. skierowane do Prezesa Rady Ministrów, a przekazane według właściwości do Ministra Aktywów Państwowych w dniu 26 października 2022 r., przedstawiam następujące wyjaśnienia.

Uprzejmie informuję, że postulowane zmiany w obowiązującym systemie opłat abonamentowych wymagałyby nowelizacji ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1689), zwanej dalej „ustawą abonamentową", której gestorem jest Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego (ww. ustawa powierza jedynie ministrowi właściwemu do spraw łączności szereg zadań związanych z jej realizacją). W zakresie właściwości Ministra Aktywów Państwowych, jako ministra właściwego do spraw łączności, pozostają zagadnienia związane z nadzorem nad wykonywaniem kontroli obowiązku rejestracji odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych oraz obowiązku pobierania opłaty abonamentowej. Wobec powyższego poniższe wyjaśnienia dotyczą obowiązku rejestracji lub wyrejestrowania odbiorników i przechowywania dokumentów potwierdzających ich wyrejestrowanie oraz prowadzonej egzekucji w związku z zaległościami w opłatach abonamentowych.

Zakres obowiązków, dotyczących rejestracji odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych, dokonywania zmian formalno-prawnych oraz uiszczania opłat abonamentowych wynika wprost z przepisów ustawy abonamentowej oraz z wydanego na podstawie art. 6 ust. 4 tej ustawy rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie warunków i trybu rejestracji odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1676), które definiuje proces rejestracji odbiorników, zmiany danych oraz wyrejestrowania odbiorników przez abonentów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy abonamentowej, kontrolę wykonywania obowiązku rejestracji odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych oraz obowiązku uiszczania opłaty abonamentowej prowadzi operator wyznaczony w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 896 z późn. zm.). Aktualnie funkcję operatora wyznaczonego pełni Poczta Polska S.A.

Ustawa abonamentowa wprowadza domniemanie, że osoba, która posiada odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, używa tego odbiornika. Natomiast rozporządzenie z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie warunków i trybu rejestracji odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych nakłada na podmiot posiadający odbiorniki obowiązek niezwłocznego powiadomienia operatora wyznaczonego o zmianie danych zawartych w zgłoszeniu, w tym miejsca zamieszkania użytkownika (siedziby) i adresu oraz o zaprzestaniu używania odbiorników radiofonicznych lub telewizyjnych. Zgłoszenie to może zostać dokonane w każdej placówce Poczty Polskiej S.A. lub za pośrednictwem strony internetowej www.poczta-polska.pl. Podkreślić należy, że obowiązek uiszczania opłat abonamentowych nie jest związany z rejestracją odbiorników w określonym miejscu, lecz z rejestracją odbiorników przez konkretnego abonenta. Zatem zmiana miejsca zamieszkania nie przesądza o nieistnieniu obowiązku.

Odnosząc się do kwestii terminu przechowywania dokumentu potwierdzającego wyrejestrowanie odbiorników należy wskazać, że dane w rejestrze danych o abonentach stanowią główną bazę wiedzy dla Poczty Polskiej S.A. dotyczącą rejestracji lub wyrejestrowania odbiorników RTV. Abonent może wykazać błąd w rejestrze, jeżeli poprze dowodami swoje oświadczenie (np. co do wyrejestrowania odbiornika), zatem przechowywanie tych dowodów leży w jego interesie. Upływ czasu nie zmienia faktu, że oświadczenie co do wyrejestrowania powinno być udokumentowane. Tę linię orzeczniczą potwierdza np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 października 2021 r. (sygn. akt I GSK 466/21), zgodnie z którym: „W orzecznictwie ugruntowany jest pogląd, że to na zobowiązanym ciąży obowiązek przechowywania dowodu wyrejestrowania odbiornika, a więc dowodu ustania obowiązku ponoszenia opłat abonamentowych, a także obowiązek wykazania w postępowaniu, że obowiązek ten ustał poprzez przedstawienie dowodu wyrejestrowania odbiornika. (...) Regulacja dotycząca opłat abonamentowych, która obowiązek ich wnoszenia wiąże wyłącznie z zarejestrowaniem odbiornika, nakazuje przechowywać taki dokument, gdyż wierzyciel ma prawo dochodzić zaległych nieprzedawnionych opłat w czasie nieograniczonym, limitowanym wyłącznie terminem początkowym wyznaczonym datą rejestracji odbiornika. Wyrejestrowanie odbiornika jest zatem okolicznością kluczową dla bytu prawnego zaległych opłat abonamentowych i w interesie skarżącej było zabezpieczenie dowodu umożliwiającego wykazanie tej okoliczności".

Orzecznictwo sądów administracyjnych wskazuje również na brak możliwości wyrejestrowania odbiornika w innej formie, niż przewidują przepisy prawa. Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 9 grudnia 2020 r. (sygn. akt I SA/Kr 1023/20) wyłącznie podjęcie działań przez abonenta w celu wyrejestrowania odbiorników, zgodnie z obowiązującymi przepisami, może doprowadzić do ustania obowiązku uiszczania opłat abonamentowych. W innym wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że dopóki posiadacz odbiornika telewizyjnego lub radiofonicznego nie wyrejestruje odbiornika, dopóty ciąży na nim obowiązek uiszczania opłat abonamentowych (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 marca 2019 r., sygn. akt I GSK 837/18).

W odniesieniu do kwestii zwolnień od opłat abonamentowych wskazać należy, że korzystać z nich mogą osoby znajdujące się w grupie osób uprawnionych, które w placówce pocztowej przedstawią dokumenty uprawniające do korzystania z tego zwolnienia (art. 4 ustawy abonamentowej określa katalog osób uprawnionych do zwolnienia z opłat abonamentowych oraz zasady korzystania z tych zwolnień). Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji określa w drodze rozporządzenia rodzaje dokumentów potwierdzających uprawnienia do zwolnień od opłat abonamentowych oraz wzór oświadczenia, o spełnianiu warunków do korzystania z tych zwolnień, z uwzględnieniem dokumentów wydawanych przez uprawnione organy oraz nieobciążania osób korzystających ze zwolnień nadmiernymi utrudnieniami. Uzyskanie zwolnienia wymaga jednak dopełnienia przez uprawnionego określonych czynności, tj. zgłoszenia w placówce pocztowej uprawnień i przedstawienia potwierdzających je dokumentów. Zwolnienie to przysługuje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono w placówce pocztowej oświadczenie o spełnianiu warunków do korzystania ze zwolnienia i przedstawiono dokumenty potwierdzające uprawnienia do zwolnienia (art. 4 ust. 3 ustawy abonamentowej), a w przypadku osoby, która ukończyła 75 lat, od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osoba ukończyła 75 lat (art. 4 ust. 3a ustawy abonamentowej).

Brak dopełnienia formalności wyrejestrowania, zwolnienia od opłat abonamentowych lub innych zmian formalno-prawnych jest często przyczyną sytuacji, będących przedmiotem skarg abonentów, wskazujących na brak istnienia obowiązku uiszczania opłat abonamentowych. Większość skarg wynika z braku dopełnienia stosownych formalności, tj. wyrejestrowania, zwolnienia od opłat lub zmiany adresu. Często wynika to z nieświadomości abonentów, że zmiana miejsca zamieszkania, sprzedaż mieszkania czy wyjazd za granicę nie powoduje automatycznego wyrejestrowania odbiornika i obowiązek uiszczenia opłat nadal istnieje. Jak wynika z wyjaśnień Poczty Polskiej S.A., w analizowanych przypadkach prowadzonych spraw, zdarzyły się jednostkowe sytuacje popełnionych błędów przez pracowników Poczty Polskiej S.A., jednak zostały one priorytetowo wyjaśnione i pozytywnie zakończone. Pracownicy obsługujący klientów na bieżąco otrzymują wytyczne w zakresie zmian przepisów prawnych oraz uczestniczą w szkoleniach.

Odnosząc się do kwestii egzekucji zaległej opłaty abonamentowej, należy wskazać, że zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy abonamentowej, kierownik jednostki operatora wyznaczonego jest uprawniony do żądania wykonania w drodze egzekucji administracyjnej obowiązków rejestracji odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych oraz obowiązku uiszczania opłaty abonamentowej. Dlatego też kierownik jednostki operatora wyznaczonego jest zobowiązany do stosowania ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 479 z późn. zm.), ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2000 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

W przypadku braku opłat Poczta Polska S.A. ma obowiązek prowadzenia działań mających na celu uregulowanie zaległości, w tym przekazania zobowiązania do egzekucji przez właściwy organ egzekucyjny. Działania takie są kierowane wobec wszystkich dłużników, bez względu na wiek, status oraz sytuację materialną. Realizacja zadań kontrolnych przez operatora wyznaczonego oraz działań mających na celu egzekucję zaległości powoduje wnoszenie skarg i reklamacji. Należy jednak podkreślić, że operator realizując obowiązek ustawowy nie ma dowolności w różnym traktowaniu osób będących użytkownikami odbiorników radiofonicznych oraz telewizyjnych, ani uprawnień do umorzenia lub rozłożenia zobowiązania na raty, które zgodnie z art. 10 ustawy abonamentowej, przysługują wyłącznie Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji.

Jak wynika z informacji uzyskanych od Poczty Polskiej S.A., podmiot ten dokłada starań, aby działania w zakresie egzekucji zaległej opłaty abonamentowej były profesjonalnie i jak najmniej uciążliwe dla abonentów. Korespondencja z klientami jest prowadzona na podstawie dokumentów źródłowych oraz zapisów w elektronicznym rejestrze abonentów. Rejestr ten zawiera zbiór danych abonentów i zarejestrowanych odbiorników, pozyskanych od samych abonentów na podstawie dokonanych przez nich zgłoszeń. Ponieważ abonenci nie zawsze dopełniają obowiązku aktualizacji danych adresowych, operator wyznaczony na podstawie art. 7 ust. 1a ustawy abonamentowej posiada uprawnienia do otrzymywania danych z rejestru Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) na zasadach określonych w ustawie z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1191 z późn. zm.). Należy również dodać, że w przypadku błędu w rejestrze prowadzonym przez Pocztę Polską S.A., abonent może zwrócić się o jego o usunięcie, np. poprzez dedykowaną infolinię lub drogą mailową. Może również wnieść do ministra właściwego do spraw łączności skargę na działalność Poczty Polskiej S.A. w zakresie rejestracji odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych oraz poboru opłat abonamentowych.

Należy również dodać, że informacje związane z obowiązkiem rejestracji lub wyrejestrowania odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych, jak i sposobów uiszczania opłaty abonamentowej są dostępne na stronach internetowych Poczty Polskiej S.A. oraz Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.