Ustawa o działalności lombardów - etap prac legislacyjnych
Resort finansów i Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów przygotował nową wersję projektu ustawy o działalności lombardowej, która uwzględnia lub wyjaśnia zgłoszone do tej pory uwagi (UD362).
Projekt był przedmiotem uzgodnień międzyresortowych i konsultacji społeczny. Zaktualizowana wersja uwzględnia ustalenia konferencji uzgodnieniowej, która odbyła się 9 czerwca 2022 r.
Co ma zmienić ustawa tzw. lombardowa?
Celem projektu jest wzmocnienie monitoringu nad rynkiem lombardów poprzez obowiązek rejestracji działalności w rejestrze przedsiębiorców oraz zwiększenie poziomu ochrony konsumenta.
Projektowana ustawa określi ramy prowadzenia działalności lombardowej, obowiązki przedsiębiorców, definicję i elementy umowy pożyczki lombardowej, koszty pozaodsetkowe, zasady dotyczące sprzedaży przedmiotu zastawu lombardowego oraz zasady odpowiedzialności za naruszenie ustawy.
Przyczyny prac nad ustawą tzw. lombardową
Z informacji podanych w wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministra wynika, że po 10 latach obowiązywania ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, przedsiębiorcy prowadzący działalność lombardową omijają obowiązek stosowania przedmiotowej ustawy. Pomimo że formalnie te przepisy od dekady powinny mieć zastosowanie do lombardów, w praktyce istniejąca regulacja jest nieskuteczna. Przedsiębiorcy unikają formalnego rejestrowania i funkcjonowania jako lombardy, dzięki czemu obchodzą rozwiązania zawarte w przepisach wynikających z przedmiotowej ustawy.
W wielu punktach lombardowych dochodzi również do wielu nieprawidłowości takich jak:
1. Umowy niejednokrotnie nie zawierają klauzul o przetwarzaniu danych osobowych klientów.
2. Wycena przedmiotu przyjmowanego w lombardach stanowi średnio jedynie ok. 35 proc. jego wartości.
3. Dochodzi także do sytuacji w których klienci nie mają możliwości wcześniejszego zapoznania się z umową lub późniejszego odstąpienia od niej.
4. Brak jasnych zasad kalkulacji kosztów pożyczki – zdarza się, że ustnie przekazywane informacje o kosztach pożyczki pod zastaw są rozbieżne z tym, co ostatecznie znajduje się w dokumentacji umownej. W efekcie zdarza się, że za pożyczkę lombardową trzeba zapłacić nawet 1,5 procent dziennie. Jest to jaskrawe naruszenie przepisów ograniczających wysokość kosztów, jakie mogą być pobierane od konsumentów, zarówno tych zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, określających maksymalną wysokość odsetek, jak i tych zawartych w UKK, regulujących maksymalną wysokość kosztów pozaodsetkowych.
Średnie dzienne koszty pożyczek udzielanych przez instytucje
gov.pl
5. Brak zabezpieczeń w przypadku umów zawieranych na odległość, które stanowią rozwijający się segment tego rynku.
6. Brak regulacji zasad sprzedaży przedmiotu zastawu lombardowego jest istotnym problemem, z uwagi na potencjalne nadużycia związane z brakiem prawidłowego rozliczenia kwoty uzyskanej ze sprzedaży, w sytuacji, gdy wartość przedmiotu zastawu lombardowego jest wyższa niż kwota zobowiązania.
Źródło:
Rządowe Centrum Legislacji