Konkurs Kancelaria Przyjazna Dziecku - cele
Celem konkursu jest włączenie oraz zmotywowanie środowiska adwokatów i radców prawnych do wdrażania oraz stosowania procedur zawartych w standardach, a także do współpracy z mediatorami i psychologami. Pragniemy w ten sposób wypracować taką kulturę obsługi prawnej w sprawach okołorozstaniowych, która zminimalizuje negatywne emocje u rodziców i przede wszystkim dzieci.
Certyfikat - nagroda
Nagrodą w konkursie jest uzyskanie Certyfikatu „Kancelarii Przyjaznej Dziecku”. Zostaną one przyznane przez Kapitułę Konkursu i wręczone podczas ceremonii, która się odbędzie 1 czerwca 2022 roku.
Nagroda stanowi uhonorowanie adwokata i radcy prawnego, który w swojej praktyce zawodowej oraz działalności pozazawodowej w sposób szczególny zajmuje się problematyką dziecka i rodziców w procesie rozstania.
Jak wziąć udział w konkursie?
Aby starać się o tytuł Kancelarii Przyjaznej Dziecku wystarczy:
- zapoznać się z regulaminem konkursu (ściągnij plik pdf)
- wypełnić formularz zgłoszeniowy (ściągnij plik Word)
- wypełnić ankietę (dobrowolne, ale dodatkowo premiowane przez Kapitułę). (ściągnij plik Word lub wypełnij ankietę online)
- zapoznać się z oświadczeniem, które składane jest po przyznaniu Certyfikatu (ściągnij plik Word)
Wypełnione i podpisane dokumenty prosimy przesłać na adres akademiadobregorozstania@gmail.com
Termin nadsyłania zgłoszeń mija 31 marca 2022 roku.
W przypadku pytań prosimy o kontakt mailowy pod adresem akademiadobregorozstania@gmail.com
Projekt „Standardy pomocy dziecku w sytuacji rozstania rodziców”
Standardy Pomocy Dziecku w Sytuacji Rozstania Rodziców to pierwszy konkretny krok, którego celem jest poprawienie sytuacji rodziny w kryzysie związanym z rozwodem. Pomysłodawcą projektu jest Komitet Ochrony Praw Dziecka. Do tej nieformalnej inicjatywy dołączyło 9 organizacji pozarządowych oraz prawnicy. Na jej realizację KOPD otrzymał dotację w ramach Programu Aktywni Obywatele – Fundusz Krajowy, finansowanego z Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
Liczba rozwodów w Polsce stale rośnie; skalę zjawiska pokazują dane Głównego Urzędu Statystycznego. I tak z rocznika statystycznego za 2019 rok wynika, że sądy orzekły rozwód i separację wobec prawie 63 tys. par. Wśród nich 82 procent wychowywało jedno lub więcej małoletnie dziecko. A przecież sądowe statystyki nie uwzględniają rozstań w związkach nieformalnych, gdzie – jak wynika z badań Uniwersytetu Jagiellońskiego, wychowuje się już co 4 dziecko w mieście i co 5 na wsi. Również z danych KOPD wynika, że w 2019 roku po pomoc zgłosiło się 40 procent więcej rodzin w ostrym kryzysie rozstania niż miało to miejsce rok wcześniej.
Specyfika polskich rozwodów to wysoki stopień konfliktowości
Trudno dziś znaleźć grupę społeczną, zawodową czy wiekową, której problem rozwodów nie dotyczy; nic dziwnego, że skala zjawiska definiuje rozwody jako problem społeczny. Zdaniem specjalistów, polskie rozwody charakteryzują się bardzo wysokim stopniem konfliktowości. Powszechne jest zjawisko alienacji rodzicielskiej jak też włączanie dziecka w konflikt dorosłych. Wynika to z braku wiedzy na temat potrzeb i mechanizmów psychologicznych występujących w rodzinach, które się rozpadają, jak też nadużywania rozwiązań prawnych.
Brak systemowej ochrony rodzin i dzieci w kryzysie rozstania
W Polsce nie ma spójnego systemu pomocy rodzinom w rozstaniu. W sposób fragmentaryczny zajmują się tym kuratorzy sądowi, OZSS-y, OPS-y czy placówki edukacyjne. System prawa wciąż opiera się na archaicznym w sposobie rozumienia dobra dziecka Kodeksie Rodzinnym i Opiekuńczym pochodzącym z 1964 roku. Archaiczna pozostała też warstwa semantyczna, mówiąca np. o władzy rodzicielskiej i kontaktach.
Prawa dziecka do kontaktu z obojgiem rodziców, do wyrażania swoich uczuć czy życia bez przemocy są w sytuacji konfliktu rozstania notorycznie nadużywane bądź łamane przez dorosłych. Mowa tu zarówno o rodzinie, jak i instytucjach.
Zupełnie inaczej wygląda sytuacja w większości państw Europy. Widząc naturalne przemiany i potrzeby rodziny, państwa te wprowadzają je w system pomocy. W Norwegii jest to opieka naprzemienna, w Niemczech adwokatura dziecka, a w Szwecji zrównoważony model rodzicielstwa.
Brak pomocy systemu w doświadczeniu emocjonalnie obciążającym rodziny
Rozwód, zaraz po stracie małżonka, pozostaje wciąż drugim najbardziej stresogennym wydarzeniem w życiu człowieka. Ciężar pomocy rodzinom w kryzysie rozstania pomijanym przez system od zawsze brały na siebie NGO-sy poprzez tzw. działania miękkie. Pomoc ta nie była jednak usystematyzowana i całościowa, co czyniło ją w wielu przypadkach krótkoterminową i mało skuteczną. Była zatem potrzeba uporządkowania, scalenia, wykorzystania dobrych praktyk i stworzenia uniwersalnych standardów pomocy rodzinie w rozstaniu, które uwzględniają współpracę wszystkich służb i instytucji. Efektem tego są stworzone w latach 2018-2019 Standardy. Warto zaznaczyć, że powstały one w wyniku działań oddolnych i nigdy nie uzyskały instytucjonalnego wsparcia państwa.
- W tworzeniu standardów uwzględniony został głos prokuratury, policji, sędziów, biegłych i kuratorów sądowych. Nasze działania natychmiast poparł Rzecznik Praw Obywatelskich – mówi wiceprzewodnicząca KOPD Agata Jarzyna. Podkreśla, że Standardy to pierwszy konkretny krok poprawiający sytuację rodziny w rozstaniu; to forum dyskusji, wymiany doświadczeń i poszukiwań rozwiązań wśród specjalistów. Standardy cieszą się ogromnym zainteresowaniem rodziców, nauczycieli, sędziów, itp.
Źródło: Akademia Dobrego Rozstania, Komitet Ochrony Praw Dziecka