Dyrektywa 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotycząca delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (Dz. Urz. UE L 18 z 21 stycznia 1997 r.) ma na celu zapewnienie pracownikom delegowanym lepszej ochrony ich praw. Polska od początku negocjacji konsekwentnie dążyła, aby dyrektywa gwarantowała odpowiednią ochronę praw pracowników delegowanych, a jednocześnie zapewniała przedsiębiorcom swobodne świadczenie usług z wykorzystaniem instytucji delegowania.
W przyjętym w dniu 9 grudnia 2013 r. przez Radę Podejściu ogólnym uzgodniono w szczególności, iż:
- wprowadzenie instytucji odpowiedzialności solidarnej (art. 12) przez państwa członkowskie będzie miało charakter dobrowolny, podobnie jak to ma miejsce w chwili obecnej. Jedynie w sektorze budowlanym państwa będą musiały wprowadzić szczególne rozwiązania, tj. odpowiedzialność solidarną albo inne, odpowiednie środki wykonawcze, zgodne z przepisami prawa krajowego i prawa unijnego (obligatoryjna odpowiedzialność ma dotyczyć wyłącznie bezpośrednich podwykonawców);
- państwa członkowskie, w celu skutecznego monitorowania przepisów dotyczących delegowania pracowników, mogą stosować tylko wymogi administracyjne i środki kontrolne. Ponadto, środki te muszą być uzasadnione i proporcjonalne. Wprowadzanie nowych środków i wymogów jest dodatkowo możliwe jedynie wtedy, gdy dotychczasowe są niewystarczające (art. 9);
- na wniosek Polski Komisja Europejska wprowadziła do protokołu z Rady deklarację, dotyczącą interpretacji pojęcia zastępowalności pracownika, w związku z brzmieniem art. 3. Podkreśla ona dopuszczalność zastąpienia pracownika delegowanego przez innego pracownika delegowanego, szczególnie w przypadku prac cyklicznych, sezonowych i powtarzalnych.
Zobacz również: Jak prawidłowo delegować pracownika?
Ze wstępnych informacji dotyczących porozumienia osiągniętego w ramach trilogów wynika, iż rozwiązania przyjęte przez Radę zostały – co do zasady – zachowane. Zmianie nie uległy reguły odpowiedzialności solidarnej (art. 12), ani mechanizm stosowania i ewentualnego wprowadzania środków kontrolnych i wymogów administracyjnych (art. 9). Wprowadzono jedynie pewne modyfikacje dot. niektórych środków i wymogów, zawartych w art. 9. Oznacza to, że nie zmieniła się zasada, iż nowe środki mogą być wprowadzane, gdy dotychczasowe są niewystarczające. Ponadto zachowano wymóg ich proporcjonalności i zasadności. Państwa członkowskie muszą informować o środkach Komisję Europejską, która ma obowiązek ich monitorowania oraz regularnego przedstawiania Radzie sprawozdań w tym zakresie.
Odnośnie do art. 3 wstępnie uzgodniono, że zostanie przyjęta istotna dla Polski deklaracja dotycząca zastępowalności pracownika. Oczekujemy obecnie na ostateczny tekst osiągniętego wczoraj porozumienia, który następnie będzie przedmiotem ewentualnej akceptacji Rady i Parlamentu.
Polecamy serwis: Praca
Źródło: Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej