Nowelizacja ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci ma na celu objęcie świadczeniem wychowawczym wszystkie dzieci do 18. roku życia.
W związku z tym ustawa uchyla szereg rozwiązań związanych z ustalaniem uprawnienia do świadczenia na pierwsze dziecko, dotyczących kryterium dochodowego uprawniającego do tego świadczenia, przepisów, które bezpośrednio odnoszą się do dochodu (np. katalog dochodów, utrata i uzyskanie dochodu), jak i pośrednio związanych z uzależnieniem przyznania świadczenia wychowawczego od dochodu (np. określenia dotyczące niepełnosprawności). Ustawa wprowadza również rozwiązania uprawniające do uzyskania świadczenia wychowawczego na dzieci przebywające w domach pomocy społecznej. Ponadto ustawa rozszerza katalog uprawnionych do dodatku w wysokości świadczenia wychowawczego poprzez nowelizację ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wpieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 998, z późn. zm.), która dotyczy dzieci umieszczonych w placówkach opiekuńczo-wychowawczych, placówkach opiekuńczo-wychowawczych typu interwencyjnego, typu specjalistyczno-terapeutycznego, regionalnych placówkach opiekuńczo–terapeutycznych i interwencyjnym ośrodku preadopcyjnym. Ww. dodatek, zgodnie z ustawą, przeznacza się w szczególności na rozwój zainteresowań oraz zwiększanie szans edukacyjnych i rozwojowych dzieci umieszczonych w instytucjonalnej pieczy zastępczej. Dodatki w wysokości świadczenia wychowawczego wraz kosztami ich obsługi będą finansowane w formie dotacji celowej z budżetu państwa.
Ustawa zawiera ponadto rozwiązania dotyczące:
- wprowadzenia 3-miesięcznego terminu, liczonego od dnia urodzenia dziecka, na złożenie wniosku o świadczenie wychowawcze na nowo narodzone dziecko, co będzie skutkowało również przyznaniem świadczenia wychowawczego z wyrównaniem od dnia narodzin dziecka,
- przyznania, z zachowaniem ciągłości, świadczenia wychowawczego drugiemu
z rodziców dziecka w przypadku śmierci rodzica, któremu świadczenie zostało przyznane na dany okres lub który zmarł przed rozpatrzeniem złożonego wniosku, - zmiany okresu świadczeniowego, na jaki ustalane jest prawo do świadczenia wychowawczego (z 1 października do 30 września roku następnego, na 1 czerwca do 31 maja następnego roku),
- wprowadzenia przepisów regulujących sposób postępowania w przypadku zmiany miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się albo otrzymującej świadczenie wychowawcze,
- likwidacji obowiązku rozstrzygania o przyznaniu świadczenia w drodze decyzji administracyjnej na rzecz prostszego rozwiązania, polegającego na wydawaniu informacji o przyznaniu świadczenia (w przypadku odmowy przyznania czy też uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia wychowawczego będzie wydawana decyzja administracyjna).
W związku z uproszczeniem postępowania w sprawie świadczenia wychowawczego, ustawa wprowadza zmianę w wysokości dotacji otrzymywanej przez organy właściwe na koszty obsługi zadania z 1,5% otrzymanej dotacji na świadczenie wychowawcze na 0,85% otrzymanej dotacji na świadczenie wychowawcze.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2019 r.
Źródło: prezydent.pl
Polecamy serwis: 500 plus