Zaproponowane rozwiązania mające usprawnić funkcjonowanie instytucji kultury i spowodować efektywniejsze wykorzystywanie środków przeznaczanych na działalność kulturalną i artystyczną. Propozycje zmian zawarto w kilku ustawach, przede wszystkim w ustawie z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, a także m.in. w ustawie o muzeach z 21 listopada 1996 r. oraz w ustawie o bibliotekach z 27 czerwca 1997 r.
Istotnym rozwiązaniem jest wprowadzenie nowego modelu umów o pracę. Będą to umowy zawierane na czas określony – od jednego do pięciu sezonów. Nie później niż 30 kwietnia ostatniego sezonu, na jaki umowa jest zawarta, strony umowy muszą określić zamiar jej przedłużenia lub rozwiązania. Artyści wykonawcy, legitymujący się 15-letnim stażem pracy na podstawie sezonowych umów artystycznych, będą mieli po tym okresie prawo do zawarcia umowy na czas nieokreślony.
Zgodnie z projektem nowelizacji ustawy, będzie obowiązywać zakaz prowadzenia przez artystę działalności na rzecz innych podmiotów bez zgody pracodawcy. Może to dotyczyć na przykład aktora zatrudnionego na etacie w teatrze, a jednocześnie zamierzającego występować w filmie, w reklamie, serialu telewizyjnym itp., albo muzyka zatrudnionego w filharmonii na etacie i podejmującego dodatkową pracę. Pracodawca – czyli dyrektor teatru lub filharmonii – może taką zgodę uzależnić od uzyskania rekompensaty od podmiotu, na rzecz którego pracownik artystyczny będzie świadczył pracę, w przypadku poniesienia rzeczywistych kosztów (np. kosztów odwołania spektaklu, koncertu, kosztów dodatkowych prób i wprowadzenia na zastępstwo nowego wykonawcy).
Źródło: Kancelaria Prezesa Rady Ministrów
Zobacz serwis: Praca