Podatki w praktyce
Dla zilustrowania zagadnienia wystarczy sięgnąć do ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”). Dość głośnym problemem związanym z interpretacją przepisów tej ustawy jest kwestia możliwości opodatkowania podatkiem VAT towarów, które zostały przekazane przez podatnika na potrzeby reklamy i promocji jego przedsiębiorstwa. Na
podatnika, który chce dociec sensu przepisów, do których powinien się stosować, ustawodawca zastawił szereg pułapek. Czy przekazywanie takich materiałów promocyjnych, tożsame jest z przekazywaniem towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem?
Zakładając, że na pierwsze pytanie odpowiedzieliśmy pozytywnie, czy z brzmienia ustawy wywnioskować można, że takie właśnie przekazanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT? Problem tkwi w tym, że udzielenie odpowiedzi na te pytania nie jest takie proste, jak być powinno.
Zobacz: Nowa klasyfikacja towarów i usług dla potrzeb VAT od 2011 roku
Brzmienie przepisu
W art. 7 ust. 2 ustawy o VAT czytamy, że przez podlegającą opodatkowaniu dostawę towarów należy rozumieć „również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem […], jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części”. Wykładnia językowa przepisu prowadzi do konkluzji, że przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, a jak się wydaje, przekazywanie materiałów promocyjnych jest jak najbardziej z prowadzeniem przedsiębiorstwa związane, nie powinno być opodatkowane.
„Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne
niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku
naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.” Art. 7 ust. 2 Ustawy o podatku od towarów i usług
Zobacz: Law Guidance-przewodnik po prawie Nr.2/Październik 2010
Prawo Unii Europejskiej
W związku z wejściem Polski do Unii Europejskiej, ustawa o VAT została znowelizowana tak, aby pozostawać w zgodzie z prawem unijnym (obecnie obowiązującą dyrektywą dotyczącą podatku VAT jest Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, Dz. U. UE. L Nr 347). Jak się jednak okazało – nie do końca. Powyższa dyrektywa nie wprowadza bowiem rozróżnienia, na które pokusił się polski ustawodawca. Nie dzieli towarów na te, które zostały bądź nie zostały
przekazane na cele związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Nastąpiła błędna implementacja.
Stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego
Ważny głos w dyskusji zabrał Naczelny Sąd Administracyjny w poszerzonym składzie siedmiu sędziów w wyroku z dnia 23 marca 2009 roku (sygn. I FPS 6/08), w którym stwierdził jednoznacznie, iż na gruncie ustawy o VAT w brzmieniu obecnym, nieodpłatne przekazanie towarów przez podatnika na cele związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu tej ustawy, a zatem opodatkowaniu podatkiem VAT nie podlega.
Istnieją więc nadzieje na ujednolicenie praktyki. Nie godzi się bowiem, aby w państwie prawa miała miejsce sytuacja, w której, wbrew wykładni językowej przepisów, w rezultacie skomplikowanych zabiegów interpretacyjnych, na podatnika byłby nakładany obowiązek podatkowy. Jeśli zatem przekazujecie Państwo swoim kontrahentom materiały reklamowe, promujące Waszą działalność gospodarczą, to warto:
• sprawdzić swoje dotychczasowe rozliczenia,
• rozważyć złożenie wniosku o wydanie przez Ministra Finansów interpretacji indywidualnej, powołując się na powyższe orzeczenie Sądu Najwyższego, a nawet złożenie wniosku
o stwierdzenie nadpłaty w VAT.
Jeśli są Państwo zainteresowani uzyskaniem bardziej szczegółowych informacji w tym zakresie, bądź będą Państwo chcieli porozmawiać o konkretnych problemach wynikających ze stosowania omawianego przepisu w Państwa przedsiębiorstwie – prosimy o kontakt z autorami tekstu:
Radcą Prawnym Radosławem Wojciechowskim: email: r.wojciechowski@fwsk.pl
Radcą Prawnym Ewą Konior: email: e.konior@fwsk.pl, z kancelarii