REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA

Strona główna » Prawo » Sprawy urzędowe » Notariusz » Historia Notariatu

Historia Notariatu

Zapisz się na newsletter

Zobacz przykładowy newsletter

Wpisz poprawny e-mail

Numerus clausus w notariacie oznacza przyznanie określonym organom państwowym, najczęściej Ministrowi Sprawiedliwości, kompetencji do kształtowania liczby notariuszy czy też kancelarii notarialnych w danym państwie.

Notariaty państw członkowskich Unii Europejskiej, w których istnieje instytucja notariatu łacińskiego są zrzeszone w Radzie Notariatów Unii Europejskiej.

We wszystkich państwach należących do UINL- Union Internationale du Notariat Latin, poza Holandią, taksa notarialna regulowana jest przez państwo. W niektórych krajach jest sztywna i istnieje jako reguła, w innych dopuszczane są możliwości odstępstwa od zasady.

Międzynarodowa Unia Notariatu (MUNŁ) jest organizacją pozarządową, powołaną w celu wspierania rozwoju i współpracy notariatu na świecie.

REKLAMA

Wpływ na obecny kształt notariatu miał okres kształtowania się ustroju kapitalistycznego, czyli wiek XIX. W tym okresie obok własności ziemskiej pojawia się także własność przemysłowa i handlowa, a dobra czy to na zasadzie sprzedaży lub zastawu przechodzą z jednego właściciela na drugiego.

Trudno jest mówić o konkretnym momencie przeniesienia instytucji notariatu na grunt Polski, chociaż z pewnością będzie to okres po przyjęciu chrześcijaństwa kiedy dokumenty pisane zaczęły się rozpowszechniać w Polsce.

Pierwowzór instytucji notariusza po raz pierwszy pojawił się w antycznym Rzymie około III wieku n.e. Już wtedy urzędnik zajmował się sporządzaniem dokumentów zawierających oświadczenia woli.

REKLAMA

REKLAMA