Ustawa to przepis określający prawa i obowiązki wszystkich podmiotów w państwie.
Ustawa jest aktem prawnym, który zawiera normy o charakterze abstrakcyjnym i generalnym. Oznacza to, że dotyczy jakiejś okręconej grupy osób, organów państwa, lub też do całego społeczeństwa. Nigdy nie odnosi się indywidualnie do konkretnej osoby. Znaczenie abstrakcyjne ustawy objawia się przez określanie w ustawie pewnych wzorców zachowań. Ustawa nigdy nie odnosi się do jednego tylko zachowania. Potocznie mówi się, że ustawa nie zużywa się przez jednokrotne jej zastosowanie przed daną osobę, a określonej sytuacji.
Ustawa jest aktem wydawanym przez parlament. Oznacza to, że w procesie jej tworzenia biorą obie izby parlamentu, zarówno Sejm, jak i Senat. Rola Sejmu w uchwalaniu ustaw, jest niezaprzeczalnie ważniejsza. Nie ma obecnie w polskim prawie możliwości ustanowienia ustawy w drodze referendum.
Co reguluje ustawa
Prawo co do zakresu przedmiotowego ustawy wskazuje dwie reguły. Po pierwsze w drodze ustawy mogą być regulowane określone sprawy. Po drugie tylko w drodze ustawy mogą być regulowane niektóre kwestie. Ustawa co do zasady jest aktem prawnym nieograniczonym. Parlament może w drodze ustawy uregulować wszystkie kwestie. Warunkiem jest zgodność regulacji ustawy z aktami wyższego rzędu, czyli z Konstytucją i z ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi. W przypadku braku zgodności ustawy z ratyfikowaną umową międzynarodową, pierwszeństwo maja regulacje zawarte w umowie.
Normy zawarte w ustawie mogą zostać zmienione tylko przez akt tego samego rzędu, czyli przez inną ustawę. Rozporządzenie nie zmienia przepisów ustawy.
Przebieg procesu ustanawiania ustawy określa Konstytucja oraz Regulamin Sejmu i Senatu. Ostatnim etapem jest ogłoszenie ustawy w Dzienniku Ustaw po jej podpisaniu przez Prezydenta.