Historia godła
Prawie każdy Polak zna legendę o Lechu i orle. Według niej założyciel państwa Polan Lech podczas postoju w okolicach Poznania ujrzał pod wieczór sporych rozmiarów gniazdo na drzewie. Znajdował się w nim biały orzeł z dwoma pisklętami. Gdy Lech przyglądał się mu, orzeł rozpostarł skrzydła na tle nieba czerwonego od zachodzącego słońca. Zachwyciło to Lech, postanowił więc osiąść na tej ziemi. Lech umieścił orła w swym herbie, a miejsce na pamiątkę nazwał Gniezdnem (obecnie Gniezno) od słowa gniazdo.
Najwcześniej zachowany wizerunek orła znajdziemy na monetach z czasów Bolesława Chrobrego. Przyjmuje się, że najprawdopodobniej jest to bielik.
Od XII wieku orzeł występował na monetach i pieczęciach książąt piastowskich, tarczach i chorągwiach. Król Polski Przemysł II od 1295 roku zaczął używać wizerunek orła jako oficjalny herb całego państwa polskiego.
Z wiekami wizerunek i forma graficzna orła zmieniała się. Z mocą ustawy z dnia 13 grudnia 1927 roku o godłach i barwach państwowych oraz o znakach i pieczęciach określono obecnie obowiązujący wizerunek orła. Twórcą projektu był prof. Zygmunt Kamiński. Projekt godła wzorowany jest na orle z epoki Stefana Batorego, stanowi on syntezę historycznych orłów, wykorzystywanych przez władców Polski.
Wizerunek godła Polski
Konstytucja z dnia 2 kwietnia stanowi, że godłem Polski jest wizerunek orła białego w koronie w czerwonym polu.
Godło Polski podlega ochronie prawnej. Jako symbol państwa polskiego wizerunek orła widnieje na:
- budynkach administracji państwowej,
- budynkach szkół,
- na budynkach sądów.
Wizerunek orła białego jest stosowany na awersach polskich monet.