Zgodnie z art. 34 konwencji, podmiotem uprawnionym do złożenia skargi indywidualnej jest każda jednostka, grupa osób lub organizacja pozarządowa. W treści skargi muszą być odnotowane te prawa i wolności, które wnioskodawca uważa w jego przypadku za naruszone.
Kiedy nasza skarga będzie mogła być rozpatrzona?
Przy sporządzaniu skargi należy mieć na uwadze, że może ona być wymierzona jedynie przeciwko konkretnemu państwu. Jeżeli więc będziemy chcieli uwzględnić jako oskarżonego osobą prywatną, nasz wniosek zostanie przez Trybunał odrzucony.
Musimy być również pewni, że wykorzystaliśmy wszystkie dostępne w naszym kraju środki odwoławcze. W sprawach sądowych ostateczne stanowisko sądu jest przedstawione w wyroku II instancji, od którego możliwa choć nie konieczna jest skarga kasacyjna. W sprawach administracyjnych należy odwołać się do organu II instancji a następnie do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Należy pamiętać o zachowaniu terminu. Na złożenie skargi mamy 6 miesięcy od daty wydania prawomocnego orzeczenia w sprawie przez sąd lub wydania ostatecznej decyzji. Po upływie tego terminu nie będzie już takiej możliwości.
POLECAMY: E - wydanie Dziennika Gazety Prawnej
Przesłanki do odrzucenia skargi
Trybunał stanowczo odrzuca wszelkie skargi sporządzone przez anonimowych autorów.
To, jak i niemożność wystąpienia ze skargą w imieniu osoby trzeciej ma na celu rozpatrzenie tylko takich skarg, w których tożsamość pokrzywdzonego jak i całokształt okoliczności nie budzą żadnych wątpliwości.
Niedopuszczalne jest również złożenie skargi, która w kwestiach istotnych pokrywa się ze sprawą już rozpatrzoną przez Trybunał lub którą zaopiniował inny organ międzynarodowy.
W uzasadnionych przypadkach Trybunał może również zwrócić uwagę na bezzasadność skargi, szczególnie gdy jej materia nie obejmuje praw i wolności zawartych w samej Konwencji.
Polska uznała jurysdykcję Trybunału 1 maja 1993 roku. Nie jest więc możliwe uwzględnianie w skargach wydarzeń, które miały miejsce przed tą datą.
Zobacz: Sprawy urzędowe