REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

ETPCz w Strasburgu - roszczenia o słuszne zadośćuczynienie

 Kancelaria Prawnicza Polz & Polz
Kancelaria Prawnicza Polz & Polz działa na rynku od 2004 roku. Świadczymy kompleksowe usługi doradztwa prawnego dla podmiotów gospodarczych oraz osób fizycznych, zarówno polskich jak i zagranicznych.
ETPCz w Strasburgu - roszczenia o słuszne zadośćuczynienie /Fot. Fotolia
ETPCz w Strasburgu - roszczenia o słuszne zadośćuczynienie /Fot. Fotolia

REKLAMA

REKLAMA

Zgodnie z Artykułem 41 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, jeżeli Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu stwierdzi, że nastąpiło naruszenie Konwencji lub jej Protokołów, oraz jeżeli prawo wewnętrzne Polski pozwala tylko na częściowe usunięcie konsekwencji tego naruszenia, Trybunał orzeka, gdy zachodzi taka potrzeba, o przyznaniu słusznego zadośćuczynienia pokrzywdzonej stronie.

Zgodnie z Wytycznymi dotyczącymi praktyki wydanymi przez Przewodniczącego Trybunału na podstawie Artykułu 32 Regulaminu Trybunału z dnia 28 marca 2007 r., Trybunał zasądzi tylko takie zadośćuczynienie, które uzna za "słuszne" w danych okolicznościach. W konsekwencji Trybunał bierze pod uwagę szczególne okoliczności każdej sprawy.

REKLAMA

REKLAMA

Trybunał może zdecydować, że w odniesieniu do niektórych zarzutów stwierdzenie naruszenia stanowi samo w sobie wystarczające słuszne zadośćuczynienie, bez potrzeby finansowej rekompensaty. Trybunał może również na zasadzie słuszności przyznać mniej niż wartość szkody rzeczywiście poniesionej lub wysokość kosztów i wydatków rzeczywiście poniesionych albo w ogóle nie przyznać żadnego zadośćuczynienia, na przykład wtedy, gdy wysokość szkody lub poziom kosztów wynikają z winy skarżącego.

Ustalając wysokość zadośćuczynienia, Trybunał nie jest związany wnioskami skarżącego jako strony pokrzywdzonej naruszeniem oraz Polski jako strony odpowiedzialnej za interes publiczny. Trybunał zwykle bierze pod uwagę lokalne uwarunkowania ekonomiczne, ale nie jest związany standardami stosowanymi w Polsce.

Warunkiem przyznania słusznego zadośćuczynienia jest zastosowanie się do formalnych i materialnych wymogów wynikających z Konwencji i Regulaminu Trybunału.

Polecamy: Pakiet żółtych książek - Podatki 2018

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Wymogi formalne roszczeń o słuszne zadośćuczynienie:

Terminy oraz inne wymogi formalne dotyczące zgłaszania roszczeń o słuszne zadośćuczynienie są zawarte w Regule 60 Regulaminu Trybunału, której odpowiednia część stanowi:

„1. Skarżący, który chciałby mieć zasądzone słuszne zadośćuczynienie na podstawie Artykułu 41 Konwencji w przypadku, gdy Trybunał stwierdzi naruszenie jego praw wynikających z Konwencji, powinien w tym celu wystąpić z wyraźnym roszczeniem.

2. Skarżący powinien szczegółowo określić, rozpisując na pozycje, wszystkie roszczenia i przedłożyć wszelkie stosowne dokumenty potwierdzające je, w terminie wyznaczonym na składanie przez skarżącego uwag co do przedmiotu sprawy, o ile Przewodniczący Izby nie zarządzi inaczej.

3. W razie niedopełnienia przez skarżącego wymogów określonych w poprzedzających ustępach, Izba może odrzucić roszczenia w całości lub w części…”.

W związku z powyższym, konkretne roszczenia powinny być potwierdzone stosowną dokumentacją dowodową, bez której nie może przyznać żadnego zadośćuczynienia. Trybunał odrzuci również roszczenia przedstawione w formularzu skargi, ale nie zgłoszone ponownie na właściwym etapie postępowania oraz roszczenia zgłoszone po terminie.

Wymogi materialne roszczeń o słuszne zadośćuczynienie

Słuszne zadośćuczynienie może zostać przyznane na podstawie Artykułu 41 Konwencji w związku ze:

a) szkodą majątkową;

b) szkodą niemajątkową; oraz

c) kosztami i wydatkami.

Szkoda w ogólności

REKLAMA

Musi zachodzić wyraźny związek przyczynowy pomiędzy zgłoszoną szkodą a zarzucanym naruszeniem. Trybunał nie uzna za wystarczające istnienie tylko luźnego związku pomiędzy zarzucanym naruszeniem a szkodą ani też samego przypuszczenia co do tego, jak mogłoby być.

Odszkodowanie może zostać przyznane w takim stopniu, w jakim szkoda jest rezultatem ustalonego naruszenia. Nie przyznaje się zadośćuczynienia za szkodę będącą skutkiem zdarzenia lub sytuacji, które nie zostały uznane za naruszenie Konwencji, ani za szkodę związaną ze skargami (zarzutami) uznanymi za niedopuszczalne na wcześniejszym etapie postępowania.

Trybunał zasądza zadośćuczynienie w celu zrekompensowania skarżącemu rzeczywistych, krzywdzących skutków naruszenia. Celem zadośćuczynienia nie jest ukaranie państwa przeciwko któremu złożona została skarga. Trybunał uznawał jak dotąd za niewłaściwe uznawanie roszczeń odszkodowawczych określanych mianem "karnych", "kwalifikowanych" lub "z nawiązką".

Zobacz: Sprawy urzędowe

Szkoda majątkowa

W odniesieniu do szkody majątkowej zasadą jest, że skarżący powinien być tak dalece jak to możliwe, postawiony w sytuacji w jakiej byłby, gdyby ustalone naruszenie nie miało miejsca, innymi słowy restitutio in integrum. Może to obejmować odszkodowanie za straty rzeczywiście poniesione (damnum emergens) oraz straty lub utratę zysku spodziewanego w przyszłości (lucrum cessans).

Do skarżącego należy wykazanie, że szkoda jest wynikiem zarzucanego naruszenia lub naruszeń. Skarżący powinien przedstawić stosowne dokumenty w celu potwierdzenia, tak dalece jak to możliwe, nie tylko samego istnienia, ale również wysokości lub wartości szkody.

Trybunału zwykle przyznaje zadośćuczynienie odpowiadające pełnej wysokości obliczonej szkody. Jednakże, jeżeli rzeczywista szkoda nie może być precyzyjnie obliczona, Trybunał oszacowuje wysokość szkody w oparciu o fakty, którymi dysponuje. Jest również możliwe, że Trybunał ze względów słuszności przyzna zadośćuczynienie mniejsze niż wysokość szkody.

Szkoda niemajątkowa

Trybunał zasądza zadośćuczynienie za szkodę niemajątkową w celu zrekompensowania skarżącemu krzywd niematerialnych, na przykład cierpień psychicznych lub fizycznych.

Z natury szkody niemajątkowej wynika to, że nie można jej precyzyjnie obliczyć. Jeżeli ustalono, że szkoda taka nastąpiła, a Trybunał uważa przyznanie rekompensaty pieniężnej za konieczne, dokona oszacowania na zasadzie słuszności, uwzględniając standardy wypracowane w jego orzecznictwie.

Skarżący, którzy życzą sobie odszkodowania za szkodę niemajątkową, mogą sami określić kwotę, która w ich ocenie byłaby słuszna. Skarżący, którzy uważają się za pokrzywdzonych więcej niż jednym naruszeniem, mogą żądać albo jednej kwoty obejmującej wszystkie zarzucane naruszenia, albo odrębnych kwot w odniesieniu do każdego zarzucanego naruszenia.

Zobacz: ETPCz

Koszty i wydatki

Trybunał może nakazać zwrot kosztów i wydatków, które poniósł skarżący – najpierw na poziomie krajowym, a następnie w postępowaniu przed samym Trybunałem – usiłując zapobiec zaistnieniu naruszenia lub próbując uzyskać odszkodowanie za to naruszenie. Do takich kosztów i wydatków zwykle zalicza się koszty pomocy prawnej, opłaty sądowe itp. Mogą one również obejmować wydatki na podróż i utrzymanie, w szczególności, gdy poniesiono je w związku z obecnością na rozprawie przed Trybunałem.

Trybunał uwzględnia roszczenia o zwrot kosztów i wydatków tylko w takim stopniu w jakim wiążą się one ze stwierdzonymi naruszeniami. Odrzuca je w takim zakresie, w jakim odnoszą się do skarg, w których nie stwierdzono naruszenia, lub do skarg, które zostały uznane za niedopuszczalne. Z tego względu, skarżący mogą wiązać poszczególne pozycje roszczeń z konkretnymi skargami (zarzutami).

Koszty i wydatki muszą zostać faktycznie poniesione. Oznacza to, że skarżący poniósł je lub jest zobowiązany je ponieść na mocy prawa lub zobowiązania umownego. Odlicza się wszelkie kwoty uiszczone przez lub należne od władz krajowych lub Rady Europy w ramach pomocy prawnej.

Poniesienie kosztów i wydatków musiało być konieczne. Oznacza to, że musiały być nieuniknione w celu zapobieżenia naruszeniu lub uzyskania odszkodowania za naruszenie.

Koszty i wydatki muszą być w rozsądnej wysokości. Jeżeli Trybunał uznaje je za nadmierne, przyznaje kwotę, która w jego szacunku, jest rozsądna.

Trybunał wymaga dowodów, takich jak szczegółowe rachunki i faktury. Muszą one być wystarczająco szczegółowe, aby umożliwić Trybunałowi ustalenie, w jakim zakresie został spełnione powyższe wymagania.

Dane do płatności

Skarżący powinni wskazać rachunek bankowy, na który mają zostać wpłacone wszelkie przyznane kwoty. Jeżeli skarżący życzy sobie, aby konkretne kwoty, na przykład kwoty przyznane tytułem zwrotu kosztów i wydatków, zostały wpłacone osobno, na przykład bezpośrednio na rachunek bankowy ich przedstawicieli, powinien to wystąpić.

Forma zadośćuczynienia przyznanego przez Trybunał

Trybunał zasądza zadośćuczynienie zwykle w formie kwoty pieniężnej, którą pozwane państwo jest zobowiązane zapłacić osobie pokrzywdzonej lub osobom pokrzywdzonym stwierdzonym naruszeniem. Tylko w wyjątkowych przypadkach Trybunał może rozważyć wydanie orzeczenia wynikowego ("consequential order"), zmierzającego do zakończenia naruszeniu lub jego naprawienia. Jednakże, Trybunał może, według własnego uznania, wydać wytyczne co do wykonania jego wyroku (Artykuł 46 Konwencji).

Zadośćuczynienie pieniężne na podstawie Artykułu 41 zasądza się w euro (EUR, €) bez względu na to, w jakiej walucie skarżący określił roszczenia. Jeżeli skarżący ma otrzymać zapłatę w walucie innej niż euro, Trybunał przeliczy zasądzoną kwotę na tę inną walutę według kursu wymiany z daty zapłaty. Formułując roszczenia skarżący powinien, gdy jest to zasadne, rozważyć konsekwencje tej zasady w świetle przeliczania kwot wyrażonych w walucie innej niż euro na euro lub odwrotnie.

Trybunał z urzędu wyznaczy termin do dokonania zapłaty; termin ten wynosi zwykle trzy miesiące od daty, w której wyrok Trybunału stał się ostateczny i wiążący. Trybunał z urzędu zasądza również odsetki za opóźnienie należne w przypadku przekroczenia tego terminu, zwykle według prostej stawki równej marginalnej stawce kredytowej Europejskiego Banku Centralnego w okresie opóźnienia powiększonej o trzy punkty procentowe.

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Prawo
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Skoro nieznajomość prawa szkodzi, to czyja to jest wina, że go nie znamy? [5 POWODÓW]

Prawo dotyka wszystkich. Tymczasem prawdziwie poznają je osoby decydujące się na studia prawnicze. Brak znajomości prawa rodzi niesprawiedliwość społeczną. Jakie są powody nieznajomości prawa? Czy możliwe są zmiany pozwalające na zrozumienie przepisów prawnych przez każdego?

Pracujący emeryt z przywilejami finansowymi: zwolnienie z PIT i wyższa emerytura. Niektórzy mają limity dorabiania

ZUS informuje, że w ciągu ostatnich dziewięciu lat liczba pracujących emerytów wzrosła o 51,7 proc. Na koniec grudnia 2015 roku w Polsce było 575,4 tys. pracujących emerytów, natomiast na koniec 2024 roku ich liczba wzrosła do 872,6 tys. Nic dziwnego. Przepisy wspierają aktywność zarobkową emerytów.

Rozporządzenie DORA - co to jest i kogo dotyczy? [PRZEWODNIK]

Czego dotyczy unijne rozporządzenie DORA? Wprowadza nowe pojęcia i wymagania dotyczące cyberbezpieczeństwa w sektorze finansowym. Prezentujemy przewodnik po DORA z wyjaśnieniem trudnych pojęć dla dostawców usług ICT.

Kiedy ZUS przyznaje tzw. rentę alkoholową? Niezdolność do pracy musi być spowodowana czymś więcej niż chorobą alkoholową

W orzecznictwie lekarskim nie istnieje pojęcie tzw. renty alkoholowej. Jak podkreśla Wojciech Dąbrówka, rzecznik prasowy ZUS-u, sam fakt istnienia choroby alkoholowej nie jest wystarczający do uzyskania świadczenia rentowego z tytułu niezdolności do pracy. Istotne jest stwierdzenie, że choroba alkoholowa może spowodować dodatkowe schorzenia będące powikłaniami uzależnienia, które znacznie ograniczają zdolność do pracy. Przykładami takich powikłań mogą być marskość wątroby, przewlekłe zapalenie trzustki, uszkodzenie układu nerwowego, uszkodzenie układu krążenia, a także zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania.

REKLAMA

Plagiat w mediach – konsekwencje prawne i możliwości dochodzenia roszczeń

Plagiat jest poważnym naruszeniem zarówno zasad etyki dziennikarskiej, jak i obowiązujących przepisów prawa autorskiego. Współczesna era cyfryzacji oraz dynamiczny przepływ informacji sprzyjają przypadkom wykorzystywania cudzych treści bez odpowiedniego przypisania autorstwa. Warto przeanalizować, jakie regulacje prawne chronią twórców przed plagiatem w kontekście informacji prasowych oraz jakie działania mogą podjąć osoby poszkodowane w sytuacji, gdy ich teksty zostaną skopiowane bezprawnie.

Sejm na żywo 31 marca 2025 r.: Komisja śledcza ds. Pegasusa

Przesłuchanie Mai Rodwald, prokurator, wezwanej w celu złożenia zeznań w toczącym się postępowaniu zmierzającym do zbadania legalności, prawidłowości oraz celowości czynności operacyjno-rozpoznawczych podejmowanych m.in. z wykorzystaniem oprogramowania Pegasus przez członków Rady Ministrów, służby specjalne, Policję, organy kontroli skarbowej oraz celno-skarbowej, organy powołane do ścigania przestępstw i prokuraturę w okresie od dnia 16 listopada 2015 r. do dnia 20 listopada 2023 r.

Świadczenie wspierające jednak nadal na 7 lat. Nawet jeżeli nowe wytyczne dla WZON i PZON dadzą pkt 7 i 8 oraz stałe orzeczenie

Dla osób niepełnosprawnych prawnym wydarzeniem ostatniego tygodnia było wydanie wytycznych dla WZON i PZON co do stałych orzeczeń dla osób cierpiących na jedną z przeszło 200 chorób genetycznych. Wytyczne opublikował Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, Łukasz Krasoń. Wytyczne generalnie są adresowane dla dzieci do 16 roku życia i ich rodziców. Po otrzymaniu orzeczenia ważnego do ukończenia 16 roku życia będzie ono miało charakter stały (do 16. roku życia). Następnie osoba niepełnosprawna wystąpi o orzeczenie "dla dorosłych" i ono także będzie miało charakter stały. Niestety (na dziś) posiadanie stałego orzeczenia o niepełnosprawności nie ma znaczenia dla świadczenia wspierającego. Świadczenie to jest przeznaczone dla osób dorosłych. Dla świadczenia wspierającego istotne jest nie orzeczenie o niepełnosprawności, a poziom potrzeby wsparcia ustalony przez WZON, a tego nowe wytyczne nie dotyczą. W dalszym ciągu nie ma planów, aby świadczenie wspierające było przyznawane dożywotnio. Są tylko takie postulaty.

Czy stopień niepełnosprawności wpływa na wysokość zachowku?

Odpowiedź na to pytanie nie jest jednoznaczna. Wyższy zachowek przysługuje bowiem osobom trwale niezdolnym do pracy. Co to oznacza?

REKLAMA

Sąd zmodyfikował zasadę (albo świadczenie wspierające albo pielęgnacyjne). Do MOPS nie trzeba oddawać 9000 zł świadczenia pielęgnacyjnego. Mając przeszło 9000 zł wspierającego

Miało być tak. Osoba niepełnosprawna otrzymuje świadczenie wspierające w wysokości np. 30 000 zł. Za okres np. 10 miesięcy. Po otrzymaniu tych pieniędzy opiekun osoby niepełnosprawnej oddaje (do MOPS) równoważne 30 000 zł (świadczenie pielęgnacyjne). Chodziło o to, aby w okresie rozpatrywania wniosku o przyznanie świadczenia wspierającego, rodzina osoby niepełnosprawnej (najczęściej stopień znaczny) miała środki na utrzymanie osoby niepełnosprawnej. Finansować to miało świadczenie pielęgnacyjne, które następnie (jako pewien kredyt społeczny) trzeba zwrócić do MOPS. Taki miał być model rozliczenia między świadczeniem wspierającym a pielęgnacyjnym. W praktyce nie mamy z obu stron po 30 000 zł. Dla 2024 r. za okres 10 miesięcy otrzymywało się 29 880 zł świadczenia pielęgnacyjnego (miesięcznie 2988 zł), a maksymalna wysokość świadczenia wspierającego to za 10 miesięcy 39 180 zł (miesięcznie 3918 zł). W zależności od tempa przyznawania świadczenia wspierającego można było tak rozliczać okresy 5 miesięcy jak i np. 14 miesięcy.

Bezpieczne i dochodowe (odsetki do 6,80%). Obligacje skarbowe - nowe emisje w kwietniu 2025 r. Jaka opłata za wcześniejszy wykup?

Ministerstwo Finansów w komunikacie przekazało informacje o oprocentowaniu i ofercie obligacji oszczędnościowych (detalicznych) Skarbu Państwa nowych emisji, które są sprzedawane w kwietniu 2025 r. Oprocentowanie i marże tych obligacji nie zmienią się w porównaniu do oferowanych w marcu, lutym i styczniu br.

REKLAMA