Artykuł 106 a został dodany do kodeksu karnego nowelizacją z dnia 27 lipca 2005 roku. Wprowadza on ograniczenie możliwości zatarcia skazania.
Zatarcie skazania
Instytucja zatarcia skazania polega na usunięciu z Krajowego Rejestru Karnego wszelkich informacji o tym, że osoba w nim umieszczona była w ogóle karana. Z chwilą zatarcia skazania, uznaje się je za niebyłe, a więc stwarza fikcje prawną, zgodnie z którą osoba skazana może się domagać usunięcia z jej dokumentów wszystkich adnotacji o tym fakcie.
Wyłączenie możliwości zatarcia skazania
Ustawodawca, poprzez wprowadzenie do kodeksu art. 106 a, popełnił błąd, ponieważ wykluczył możliwość skorzystania z instytucji zatarcia skazania przez osoby, które popełniły przestępstwo przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a pokrzywdzonym był małoletni poniżej lat 15. Osoba, której udowodni się popełnienie tego przestępstwa musi być jednak skazana na karę pozbawienia wolności bez możliwości jej warunkowego zawieszenia.
Artykuł 106 a jest sprzeczny z zasadą humanitaryzmu zawartą w art. 3 obowiązującego Kodeksu karnego, a zarazem z poszanowaniem godności człowieka. Nawet skazanie na karę dożywotniego pozbawienia wolności zostawia drogę do całkowitego zatarcia skazania i uznania go za niebyłe (następuje z mocy prawa z upływem 10 lat od uznania jej za wykonaną, od darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania).
Zobacz także: Na czym polega zatarcie skazania (art. 106)
Zatarcie skazania - po jakim czasie?
Zgodnie z obowiązującymi zasadami, zatarcie skazania może nastąpić:
• z mocy prawa - po spełnieniu wskazanych w ustawie przesłanek,
• na wniosek skazanego (po upływie 5 lat, gdy sprawca skazany na karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą 3 lat przestrzegał w tym okresie porządku prawnego,
lub po upływie 3 lat, gdy skazanie dotyczyło kary grzywny lub ograniczenia wolności),
• przez zastosowanie aktu łaski przez Prezydenta RP.
Podstawa prawna:
Kodeks karny- art. 106 a
Zobacz serwis: Sprawy karne