Wymierzając karę sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnione przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego. Wymierzając karę sąd bierze także pod uwagę pozytywne wyniki przeprowadzonej mediacji pomiędzy pokrzywdzonym a sprawcą, albo ugodę pomiędzy nimi osiągniętą w postępowaniu przed sądem lub prokuratorem.
Kodeks karny podaje konkretne wskazówki, jakie sąd powinien brać pod uwagę, orzekając karę
Otóż sąd wymierza karę:
1. według swojego uznania,
2. w granicach przewidzianych przez ustawę,
3. bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy,
4. uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu,
5. uwzględniając cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego,
6. uwzględniając potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.
Należy pamiętać, że zasada swobody sędziowskiej przy wymierzaniu kar nie oznacza dowolności czy arbitralności, sędziowie bowiem mają obowiązek przestrzegania przepisów obowiązujących ustaw, w tym zasad i dyrektyw wymiaru kary zawartych w tych ustawach.
Zobacz: Bezpłatna porada prawna
Oprócz zasady swobody sędziowskiej, sądowy wymiar kary kształtują również inne zasady. Do najważniejszych zasad kodeksowych należą:
1) zasada humanitaryzmu,
2) zasada indywidualizacji kary i środków karnych,
3) zasada preferencji kar i środków nieizolacyjnych,
4) zasada zaliczania rzeczywistego pozbawienia wolności na poczet kary.
Zobacz również serwis: Sprawy karne
Wśród okoliczności wpływających na wymiar kary przepis wymienia motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, zachowanie się pokrzywdzonego, a także pozytywne wyniki przeprowadzonej mediacji pomiędzy pokrzywdzonym a sprawcą albo ugodę pomiędzy nimi osiągniętą w postępowaniu przed sądem lub prokuratorem. Należy mieć na uwadze, że wyliczenie to ma charakter jedynie przykładowy, nie można zatem wykluczyć wpływu na wymiar kary także innych, niewymienionych w tym przepisie okoliczności.
Podstawa prawna: Art. 53 Kodeksu karnego