W przypadku nieuiszczenia w terminie grzywna orzeczona na podstawie art. 71 § 1 Kodeksu karnego podlega ściągnięciu w drodze egzekucji lub zamianie na pracę społecznie użyteczną albo na zastępczą karę pozbawienia wolności.
Grzywna orzeczona w ramach warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności stanowi realną dolegliwość dla skazanego. Jest to ważne z punktu widzenia celów zapobiegawczych i wychowawczych, które ma osiągnąć kara w stosunku do skazanego. Odgrywa także istotną rolę z punktu widzenia kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Umacnia przekonanie, że zaatakowane przestępstwem dobra są rzeczywiście chronione. Orzeczenie grzywny przekonuje społeczeństwo, że pomimo warunkowego zawieszenia kary sprawcy została wymierzona sprawiedliwa kara.
Zobacz serwis: Sprawy karne
Grzywna orzekana na podstawie art. 71 § 1 Kodeksu karnego. jest ściśle związana z warunkowym zawieszeniem kary. Jeżeli zatem zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności, grzywna orzeczona na podstawie art. 71 § 1 k.k. nie podlega wykonaniu, kara pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności ulega skróceniu o okres odpowiadający liczbie uiszczonych stawek dziennych z zaokrągleniem do pełnego dnia. Oznacza to, że częściowo uiszczona lub odpracowana grzywna zaliczana jest na poczet kary pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności, której wykonanie zostało zarządzone. Przyjmuje się wtedy stały przelicznik, według którego jeden dzień pozbawienia wolności odpowiada dwóm dniom ograniczenia wolności albo dwóm stawkom dziennym grzywny.
Zobacz serwis: Wykroczenia
Skrócenie kary pozbawienia wolności oraz kary ograniczenia wolności z zaokrągleniem do pełnego dnia polega na przyjęciu pełnego dnia, licząc w górę, w sytuacji gdy kwota uiszczona przez skazanego na poczet grzywny przekracza kwotę odpowiadającą liczbie stawek dziennych. Jeżeli skazany ma do uiszczenia kwotę 1000 zł (10 stawek dziennych po 100 zł), uiścił zaś 510 zł, a więc w rzeczywistości kwotę odpowiadającą 5 i 1/10 stawki dziennej, wtedy przyjmuje się fikcję uiszczenia kwoty odpowiadającej 6 stawkom dziennym.
Podstawa prawna: Art. 71 Kodeksu karnego