Podobnie jak art. 5 Kodeksu karnego (zobacz) odnosi się do miejsca popełnienia czynu zabronionego tak art. 6 szczegółowo precyzuje czas popełnienia czynu a także odwołuje się do wywołanego przez czyn skutku.
Czasem popełnienia czynu zabronionego jest czas w którym sprawca działał, czyli podjął działania do realizacji czynu zabronionego. Czasem popełnienia czynu zabronionego będzie również czas w którym sprawca zaniechał działania. Czyli od momentu kiedy został zobowiązany do określonego działania, którego jednak nie podjął. Wiąże się to z czynem popełnionym przez zaniechanie o którym możesz przeczytać tutaj.
Za czas popełnienia czynu zabronionego z zaniechania trzeba przyjąć początkowy moment sytuacji w którym sprawca powinien podjąć czynności, jakie zostały na niego nałożone a ich nie podejmuje.
Ustalenie czasu popełnienia czynu zabronionego przez sprawcę ma duże znaczenie dla wielu istotnych kwestii:
- ustalenie czy popełniony czyn był zagrożony pod groźbą kary w obowiązującej ustawie
- ustalenie którą ustawę należy stosować jeżeli nastąpiła zmiana obowiązującej ustawy
- przez kogo został popełniony czyn, oraz czy sprawca jest zdolny do poniesienia odpowiedzialności za czyn
- ustalenia jaką karę czy środek karny można orzec sprawcy
Zobacz serwis: Oskarżony - podejrzany
Omawiany art. 6§2 odnosi się do miejsca w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany, albo gdzie skutek stanowiący znamię czynu zabronionego nastąpił lub według zamiaru sprawcy miał nastąpić.
Oznacza to, że w pierwszej kolejności rozpatrujemy czy czyn został popełniony na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, zgodnie z dyrektywą wynikającą z art. 5 Kodeksu karnego. A czy do danego popełnionego czynu zabronionego możemy stosować uregulowania międzynarodowe.
Miejsce popełnienia czynu zabronionego ma również kluczowe znaczenie w momencie ustalania właściwości miejscowej organów wymiaru sprawiedliwości.
Mężczyzna chce otruć toksyczną substancją swoją teściową. W tym celu składając jej wizytę, w dogodnej chwili dolewa substancję do butelki syropu swojej teściowej, którą obecnie dręczy uporczywy kaszel. Jednak teściowa nie spożywa syropu tylko antybiotyki przepisane jej od lekarza. Po miesiącu częstuję swoją koleżankę obfitą dawką syropu, z zawartością dodaną przez zięcia. W wyniki spożycia trucizny następuje zgon.
W tym przypadku miejscem popełnienia przestępstwa będzie dom zamieszkały przez starszą Panią, który odwiedzą jej zięć. Czasem popełnienia przestępstwa, pomimo upływu miesiąca od momentu zatrucia syropu do śmierci przyjaciółki teściowej będzie czas w którym zięć zatruł syrop. Bez względu na to kiedy oczekiwany przez zięcia skutek nastąpił.
Zobacz również: Porada prawna
Podstawa prawna: Art. 6 Kodeksu karnego