Środki karne, środki zabezpieczające oraz dozór stosuje się niezależnie od kary łącznej, przy czym są one stosowane nawet wówczas, gdy zostały orzeczone chociażby tylko co do jednego ze zbiegających się przestępstw.
Przepis ten określa zasady łączenia środków karnych przy odpowiednim zastosowaniu przepisów o karze łącznej. Nie wszystkie środki karne przewidziane w artykule 39 Kodeksu karnego podlegają łączeniu. Należy zauważyć, że łączenie dotyczy takich środków, które orzekane są terminowo, czyli na oznaczony w wyroku okres. Do środków tych należy:
• pozbawienie praw publicznych;
• zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej, zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub opieką nad nimi, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami, zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu, zakaz prowadzenia pojazdów);
• obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach).
Zobacz: Darmowa porada prawna
Warto pamiętać o tym, że reguła ta odnosi się jedynie do łączenia tego samego zakazu, a nie np. orzeczonych jednostkowo zakazów wykonywania różnych zawodów, zajmowania różnych stanowisk, czy też prowadzenia różnego typu działalności gospodarczej. Zakazy, które mają różny zakres i treść, nie mogą ulegać połączeniu, a więc powinny być osobno uwzględnione w wyroku orzekającym karę łączną i będą podlegać równoległemu wykonaniu.
Nie podlegają łączeniu środki karne, które pozbawione są terminowego charakteru (tzn. ich orzekanie nie następuje na ograniczony określonymi ramami czas). Są to: przepadek, obowiązek naprawienia szkody, nawiązka, świadczenie pieniężne oraz podanie wyroku do publicznej wiadomości.
Zobacz również serwis: Sprawy karne
Jeżeli chodzi o środki karne niepodlegające łączeniu to obowiązuje zasada kumulatywnego ich stosowania. Każdy zatem z tych środków musi zostać wykonany. Jeżeli na przykład za zbiegające się przestępstwa orzeczono obowiązek naprawienia różnych szkód, to każda z tych szkód musi zostać naprawiona.
Podstawa prawna: Art. 90 Kodeksu karnego