Wskazany przepis określa sytuacje w których dana osoba pomimo podjęcia się przygotowania do popełnianie czynu zabronionego nie podlega za to karze. Regulację tę spowodowały względy polityki karnej.
Zgodnie z treścią analizowanego przepisu nie podlega karze osoba która:
1) dobrowolnie od niego odstąpiła, w szczególności zniszczyła przygotowane środki lub zapobiegł skorzystaniu z nich w przyszłości (np. uczyniła bezużyteczną szykowaną broń).
Zwraca uwagę fakt, iż ustawodawca wprowadza obok warunku samego odstąpienia warunek zachowania ujawniającego na zewnątrz swoją wolę, dokumentującego ją swym działaniem. Oznacza to, że obok samego odstąpienia od przygotowania, tam gdzie to możliwe dana osoba musi wykonać czyn potwierdzający jej całkowite odstąpienie od przygotowania np. zniszczyć przygotowane plany ataku na budynek.
2) kto podjął istotne starania zmierzające do zapobieżenia dokonaniu czynu, jeżeli przygotowania dokonywał w porozumieniu z inną osobą (osobami).
Zobacz serwis: Sprawy karne
Powyższy warunek oznacza, że osoba która współdziałała z innymi osobami w przygotowaniu przestępstwa nie musi powstrzymać ich od jego dokonania, a jedynie podjąć starania aby im przeszkodzić. Użyty przez ustawodawcę zwrot „istotne starania” wskazuje na to że działania te muszą mieć pewną rangę, cechować się tym że sprawca podjął ważne działania.
Treść art. 17 p. 2 Kodeksu karnego wskazuje na to, że nie podlega karze za przygotowanie osoba, która po jego dokonaniu weszła w fazę realizacji czynu (usiłowania), ale dobrowolnie od niej odstąpiła lub dobrowolnie zapobiegła skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego.
Należy również przypomnieć, że odpowiedzialność za przygotowanie ponoszona jest tylko w określonych przypadkach, gdy tak stanowi przepis i tylko wówczas możliwe jest stosowanie analizowanego przepisu.
Zobacz również: Darmowe porady prawne
Podstawa prawna: Art. 17 Kodeksu karnego