Postanowienie nie rozstrzyga co do istoty sprawy, a jedynie co do wypadkowych kwestii wynikłych w trakcie trwania postępowania.
Drugim, zaraz po decyzji, aktem wydawanym przez organ administracji jest postanowienie. Podstawowa różnica między postanowieniem a decyzją jest taka, że postanowienie nie rozstrzyga co do istoty sprawy, a jedynie co do wypadkowych kwestii wynikłych w trakcie trwania postępowania.
Oczywiście przepisy prawa mogą przewidywać sytuację, kiedy to postanowienie będzie kończyło sprawę i rozstrzygało ją merytorycznie, jednak podstawowym aktem kończącym postępowanie zawsze będzie decyzja organu.
Składniki postanowienia
Postanowienie powinno zawierać:
- oznaczenie organu administracji publicznej,
- datę jego wydania,
- oznaczenie strony lub stron albo innych osób biorących udział w postępowaniu,
- powołanie podstawy prawnej,
- rozstrzygnięcie,
- pouczenie, czy i w jakim trybie służy na nie zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego
- podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do jego wydania.
Uzasadnienie
Warto podkreślić, że co do zasady, postanowienie nie wymaga uzasadnienia. Kodeks postępowania administracyjnego przewiduje, że postanowienie powinno zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne, tylko jeżeli:
- służy na nie zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego oraz
- gdy wydane zostało na skutek zażalenia na postanowienie.
W pozostałych wypadkach uzasadnienie nie jest wymagane.
Podstawa prawna: Kodeks postępowania administracyjnego