Podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC) – 2019 r.
PCC został uregulowany w ustawie z dnia z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 1 tej ustawy PCC podlegają:
- umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych;
- umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku;
- umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy;
- umowy dożywocia;
- umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
- ustanowienie hipoteki;
- ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności;
- umowy depozytu nieprawidłowego;
- umowy spółki.
PCC należy także zapłacić także w wypadku zmiany w/w umów gdy powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania, a także orzeczeń sądów wywołujących takie same skutki cywilnoprawne jak w/w umowy.
Jak zapłacić?
Omawiany podatek należy zapłacić w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku zapłaty (np. w ciągu 14 dni od dnia zakupu samochodu). Wyjątek od tej zasady stanowią sytuację, gdy PCC jest pobierany przez płatnika.
Polecamy: Klasyfikacja budżetowa 2019
Organ podatkowy nie wzywa podatnika do zapłaty – podatnik jest zobowiązany do samodzielnego wyliczenia i zapłacenia podatku. Aby zapłacić PCC należy wypełnić formularz PCC-3 i dostarczyć do urzędu skarbowego (zazwyczaj jest to urząd właściwy dla twojego miejsca zamieszkania). Następnym krokiem jest uiszczenie podatku w kasie urzędu lub w drodze przelewu na konto.
Jeśli podpisujesz akt notarialny to PCC zapłacisz u notariusza - nie płacisz go wtedy w urzędzie skarbowym.
Stawki PCC i podstawa opodatkowania
Wysokość podatku zależy od rodzaju zawartej umowy. Jeśli jest to umowa:
- sprzedaży, zamiany, podziału spadku, zniesienia współwłasności oraz darowizny:
- rzeczy ruchomych — 2% podstawy opodatkowania;
- praw majątkowych — 1% podstawy opodatkowania;
- ustanowienia hipoteki — 19 zł;
- ustanowienia odpłatnego użytkowania oraz odpłatnej służebności — 1% podstawy opodatkowania;
- pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego — 2% podstawy opodatkowania;
- spółki — 0,5% podstawy opodatkowania.
W pewnych przypadkach stawka podatku może wynosić 20% podstawy opodatkowania. Tak wysoka stawka obowiązuje, gdy w trakcie kontroli skarbowej okaże się, że:
-
- masz umowę pożyczki, depozytu nieprawidłowego lub o ustanowieniu na twoją rzecz użytkowania nieprawidłowego albo ich zmiany — jeśli podatek nie został przez ciebie opłacony;
- masz pożyczkę pieniężną od kogoś z najbliższej rodziny (małżonka, dzieci, wnuków, prawnuków, rodziców, dziadków, pasierba, rodzeństwa, ojczyma lub macochy) i nie potrafisz udokumentować otrzymania tych pieniędzy na swój rachunek bankowy, rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową albo przekazem pocztowym.
Podstawa opodatkowania dla każdej z czynności prawnych została określona w art. 6 wspomnianej ustawy. Przykładowo, dla umowy sprzedaży podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, natomiast przy umowie dożywocia - wartość rynkowa nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego.
Przy kupnie samochodu podstawą opodatkowania jest jego wartość rynkowa. Jeżeli wartość rynkowa samochodu wynosi np. 5000 zł to podatek wyniesie 2 % z tej kwoty, a więc 100 zł.
Kiedy płacić nie trzeba?
Katalog zwolnień z PCC jest bardzo obszerny – został on zamieszony w art. 8 i 9 ustawy. Warto zaznaczyć, że z PCC zwolniono m.in. handel walutami, sprzedaż rzeczy ruchomych, jeżeli podstawa opodatkowania nie przekracza 1000 zł, sprzedaż obligacji i bonów. Należy zajrzeć do wymienionych przepisów aby sprawdzić czy na dokonanej czynności prawnej ciąży obowiązek zapłaty podatku.
Opracowano na podstawie:
Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (j.t. Dz.U. z 2017 r. poz. 1150)