Kwestie związane z opłatą uzdrowiskową zostały uregulowane w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych. Zgodnie z art. 17 tej ustawy, o wprowadzeniu opłaty uzdrowiskowej decyduje rada gminy, w drodze uchwały.
Opłatę uzdrowiskową pobiera się od osób fizycznych, które przebywają dłużej niż dobę w celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach posiadających status uzdrowiska lub obszaru ochrony uzdrowiskowej.
Jak uzyskać status uzdrowiska?
Obszar może otrzymać status uzdrowiska lub obszaru ochrony uzdrowiskowej pod warunkiem, że spełni wymagania postawione w ustawie o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych. Zgodnie z art.34 tej ustawy, obszar (np. cała gmina, miejscowość, sołectwo) może otrzymać status uzdrowiska jeżeli:
- posiada złoża naturalnych surowców leczniczych o potwierdzonych właściwościach leczniczych na zasadach określonych w ustawie;
- posiada klimat o właściwościach leczniczych potwierdzonych na zasadach określonych w ustawie;
- na jego obszarze znajdują się zakłady lecznictwa uzdrowiskowego i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego, przygotowane do prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego;
- spełnia określone w przepisach o ochronie środowiska wymagania w stosunku do środowiska;
- posiada infrastrukturę techniczną w zakresie gospodarki wodno-ściekowej, energetycznej, w zakresie transportu zbiorowego, a także prowadzi gospodarkę odpadami.
Zaznaczyć należy, że wymagania te muszą zostać spełnione łącznie. Jeżeli na obszarze nie ma zakładów lecznictwa uzdrowiskowego, ale spełnione są pozostałe wymagania, to obszar ten może otrzymać status obszaru ochrony uzdrowiskowej.
Ile zapłacisz w 2018 r.?
Tak jak w przypadku reszty opłat lokalnych, o wysokości opłaty uzdrowiskowej decyduje rada gminy w drodze uchwały. Rada nie może przy tym przekroczyć wyznaczonej przez Ministra Finansów maksymalnej wysokości tej opłaty.
W 2018 r. maksymalna stawka opłaty uzdrowiskowej wyniesie 4,33 zł.
Warto dodać, że opłatę uzdrowiskową pobiera się za każdą rozpoczętą dobę pobytu, przy czym mówiąc o dobie należy mieć tu na myśli dzień kalendarzowy.
Kto nie musi płacić?
Opłaty uzdrowiskowej nie muszą płacić przede wszystkim osoby, od których pobrana została opłata miejscowa. Z tej opłaty zwolnieni są także:
- pod warunkiem wzajemności - członkowie personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz inne osoby zrównane z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
- osoby przebywające w szpitalach;
- osoby niewidome i ich przewodnicy;
- podatnicy podatku od nieruchomości z tytułu posiadania domów letniskowych położonych w miejscowości, w której pobiera się opłatę miejscową albo uzdrowiskową;
- zorganizowane grupy dzieci i młodzieży szkolnej.
Opracowano na podstawie:
Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (j.t. Dz.U. z 2016 r. poz. 716 z późn. zm.)
Obwieszczenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 28 lipca 2017 r. w sprawie górnic granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2018 r. (M.P. z 2017 r. poz. 800)