Do tytułów dłużnych zaliczanych do państwowego długu publicznego zalicza się przede wszystkim kredyty i pożyczki zaciągane przez jednostki sektora finansów publicznych oraz emisje obligacji. Są to instrumenty funkcjonujące od wielu lat na rynkach finansowych w Polsce, których zasady funkcjonowania są powszechnie znane. Jednak rynek finansowy wciąż się rozwija, dlatego z biegiem czasu przybywa instrumentów finansowych zaliczanych do państwowego długu publicznego, wpływających na poziom zadłużenia samych jednostek i całego sektora publicznego. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z 28 grudnia 2011 r. w sprawie szczegółowego sposobu klasyfikacji tytułów dłużnych zaliczanych do państwowego długu publicznego (dalej: rozporządzenie w sprawie tytułów dłużnych), do państwowego długu publicznego zalicza się w szczególności kredyty i pożyczki, a także umowy o szczególnym charakterze, czyli:
1) umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym mające wpływ na poziom zadłużenia publicznego,
2) papiery wartościowe o ograniczonej zbywalności,
3) umowy sprzedaży, których cena jest płatna w ratach,
4) umowy leasingowe, których ryzyko i korzyści z tytułu własności są przeniesione na korzystającego z rzeczy,
5) umowy nienazwane o terminie zapłaty dłuższym niż rok, związane z finansowaniem usług, dostaw robót budowlanych, które powodują skutki ekonomiczne podobne do umowy pożyczki lub kredytu.
Umowy leasingu
Warto zwrócić uwagę m.in. na umowy leasingu. Przez umowę leasingu „finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywającego na warunkach określonych w tej umowie, i oddać tę rzecz korzystającemu do używania, albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu, w uzgodnionych ratach, wynagrodzenie pieniężne, równe przynajmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego” (art. 7091 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny; dalej: k.c.). Umowa leasingu powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności (art. 7092 k.c.).
Uregulowania dotyczące leasingu finansowego zawarte są w art. 3 ust. 4–6 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej: u.r.) oraz w przepisach wprowadzających tę ustawę. W ubiegłym roku określono siedem warunków leasingu finansowego. Jeżeli umowa spełnia co najmniej jeden z tych warunków, uznaje się tę umowę za leasing finansowy.
Przeczytaj w INFORLEX.PL Biznes cały artykuł: Jak klasyfikować niestandardowe tytuły dłużne
W artykule omówiono i również stanowisko MF na temat tytułów dłużnych.