Podatek leśny stanowi dochód budżetu gminy. Można go zatem traktować jako rodzaj podatku lokalnego, chociaż co ważne nie jest on wymieniony w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych.
Przedmiot opodatkowania
Przedmiotem opodatkowania podatkiem leśnym są określone w ustawie lasy. Natomiast lasami w rozumieniu ustawy są grunty leśne sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako lasy.
Podmiot podatku
Podmiotami zobowiązanymi do wnoszenia podatku leśnego są:
- właściciele gruntów leśnych,
- samoistni posiadacze tychże gruntów,
- a także użytkownicy wieczyści lasów.
Nie ma przy tym znaczenia czy właścicielem (użytkownikiem wieczystym, posiadaczem samoistnym) jest osoba fizyczna, osoba prawna czy może jednostka organizacyjna nie posiadająca w myśl przepisów prawa osobowości prawnej, posiadająca natomiast pewną podmiotowość prawną.
Wszystkie te kategorie podmiotów zobowiązane są do płacenia podatku
Jeżeli las jest współwłasnością lub znajduje się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, stanowi wówczas odrębny przedmiot opodatkowania podatkiem leśnym, a obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub posiadaczach.
Podstawa opodatkowania
Podstawę opodatkowania podatkiem leśnym stanowi powierzchnia lasu, wyrażona w hektarach, wynikająca z ewidencji gruntów i budynków.
Stawka podatku
Podatek leśny od 1 ha, za rok podatkowy wynosi równowartość pieniężną 0,220 m3 drewna, obliczaną według średniej ceny sprzedaży drewna uzyskanej przez nadleśnictwa za pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego rok podatkowy.
Średnią cenę sprzedaży drewna ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" w terminie 20 dni po upływie trzeciego kwartału.
Dla lasów ochronnych oraz lasów wchodzących w skład rezerwatów przyrody i parków narodowych stawka podatku leśnego ulega obniżeniu o 50%.