Warto podkreślić, iż w toku wcześniejszego postępowania administracyjnego w przytoczonej sprawie zarówno decyzje organów podatkowych, jak i indywidualna interpretacja przepisów podatkowych Ministra Finansów wykluczały możliwości zakwalifikowania wspomnianych kwot jako kosztów.
Koszty podatkowe, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, są wydatkami, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, zatem są to wydatki wynikające z prowadzenia działalności gospodarczej, o ile są one uzasadnione w sposób racjonalny. Naczelny Sąd Administracyjny, przywołując jedno z wcześniejszych orzeczeń podkreślił, że przy zaszeregowaniu konkretnych wydatków jako kosztów, konieczne jest uwzględnienie związku danego „wydatku z sytuacją finansową przedmiotu gospodarczego w kontekście jego racjonalnych potrzeb”. Pomimo, że określenie celu wydatku spoczywa na podatniku, sądy administracyjne oraz organy podatkowe za pomocą przynależnych im kompetencji kontrolnych zobowiązane są dokonać oceny działalności podatnika z uwzględnieniem wydatków poniesione faktycznie, które były niezbędne dla funkcjonowania danego podmiotu gospodarczego i osiągnięcia przez niego przychodów.
Zobacz serwis: Prawo dla firm
Podsumowując wszystkie ujawnione w sprawie okoliczności, NSA orzekł, iż zaciągnięcie przez spółkę akcyjną kredytu w celu wypłaty należnej wspólnikom dywidendy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, może być potraktowane jako wydatek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Zobacz serwis: Podatki i opłaty
W uzasadnieniu omawianego wyroku Sąd podkreślił, że osiąganie zysku przez spółkę akcyjną stanowi podstawowy cel zarówno dla funkcjonowania spółki, jak i jej wspólników, gdyż ich kapitał pełni fundamentalną rolę w działalności spółki i osiąganiu przez nią przychodów. W konsekwencji zaciągnięcie kredytu stanowi zabezpieczenie źródła przychodów, którym jest prowadzona działalność gospodarcza oraz zapobiega utracie przez spółkę akcyjną płynności finansowej.