Kto może rozliczać kartę podatkową?
Nie każdy przedsiębiorca może wybrać tą formę opodatkowania. Generalnie, może to uczynić podatnik, który prowadzi drobną działalność usługowo-wytwórczą. Ich zakres określa załącznik do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (wskazuje m.in. na usługi grawerskie, zegarmistrzowskie, tapicerskie, krawieckie, zwalczania szkodników roślin i zwierząt czy kosmetyczne).
Działalność może być prowadzona zarówno indywidualnie, jak i formie spółki cywilnej. Przedsiębiorca, który decyduje się na tą formę opodatkowania, opłaca podatek w jednakowej wysokości przez cały rok. Od czego zależy wysokość podatku? Przede wszystkim, od rodzaju prowadzonej działalności, ale również liczby mieszkańców zamieszkałych w miejscowości, gdzie prowadzona jest działalność oraz liczby pracowników, których zatrudnia przedsiębiorca.
Zobacz również: Działalność gospodarcza
Przykładowe stawki karty podatkowej za 2011 rok
1) kominiarz – niezatrudniający pracowników, miejscowość powyżej 50 tysięcy mieszkańców: 189 zł miesięcznie;
2) usługi manicure, pedicure – zatrudniony 1 pracownik, miejscowość od 5 do 50 tysięcy mieszkańców: 202 zł miesięcznie;
3) sprzątanie wnętrz – zatrudnionych 2 pracowników, miejscowość powyżej 50 tysięcy mieszkańców: 618 zł miesięcznie;
4) krawiec – niezatrudniający pracowników, miejscowość do 5 tysięcy mieszkańców: 111 zł miesięcznie.
Do 30 listopada danego roku, minister finansów jest obowiązany ogłaszać wysokość stawek za następny rok. Stawki za rok 2011 wzrosły, w porównaniu do roku 2010, o ok. 2,5%.
Zgłoszenie formy opodatkowania
Przedsiębiorca, który zdecyduje się rozliczać z fiskusem w ten sposób, dokonuje zgłoszenia na formularzu PIT-16. Odpowiedni druk możemy pobrać w Urzędzie Skarbowym lub na stronie Ministerstwa Finansów (www.mofnet.gov.pl).
Pamiętaj, że takiego zgłoszenia należy dokonać do 20 stycznia roku podatkowego, a jeżeli rozpoczynasz działalność w trakcie roku – przed jej rozpoczęciem!
Naczelnik Urzędu Skarbowego sprawdza, czy podatnik spełnia warunki do opodatkowania w tej formie oraz podejmuje kroki do określenia wymiaru karty podatkowej. Może wezwać podatnika do przedstawienia określonych dokumentów lub złożenia stosownych wyjaśnień. Na koniec, naczelnik wydaje decyzję ustalającą wysokość podatku lub odmawia zastosowania opodatkowania w tej formie. Od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego możemy się odwołać do dyrektora izby skarbowej.
Jakie konsekwencje wiążą się z wyborem karty podatkowej?
Po pierwsze, podatnicy, którzy wybrali tą formę opodatkowania, są zwolnieni z obowiązku prowadzenia ewidencji przychodów, składania zeznań podatkowych i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy.
Po drugie, podatnik nie będzie mógł rozliczać się wspólnie z małżonkiem ani jako osoba samotnie wychowująca dziecko.
Po trzecie wreszcie, nie skorzysta z ulg podatkowych (ani odliczanych od dochodu, ani od podatku) i nie będzie mógł uwzględnić kosztów prowadzenia działalności.
Zobacz również serwis: Podatki i opłaty