Miejsce zameldowania
Zameldowania to jedna z czynności administracyjnych. Wynika ona z ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Samo zameldowanie służy jedynie celom ewidencyjnym, co nie oznacza jedynie, że nie jest ono obowiązkiem każdej osoby, która przebywa na terytorium naszego kraju.
Obowiązek meldunkowy nie polega bynajmniej jedynie na zameldowaniu miejsca swojego stałego pobytu. Zgodnie z art. 4 w/wym. ustawy dotyczy również zameldowania o urodzeniu się dziecka, zmianie stanu cywilnego oraz o zgonie innej osoby.
Zameldowaniu podlega zarówno pobyt stały, czyli wskazanie miejsca zamieszkania z zamiarem stałego przebywania, ale również i pobyt czasowy, czyli bez takiego zamiaru.
Pobyt czasowy może trwać co do zasady do 3 miesięcy.
Miejsce zamieszkania
Tymczasem miejsce zamieszkania zostało uregulowane w przepisach Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 25 miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warto zwrócić przy tym uwagę na różnice, jakie dzieli miejsce zamieszkania od miejsca zameldowania. O ile w przypadku tego drugiego mamy do czynienia ze wskazaniem dokładnego adresu, o tym w przypadku miejsca zamieszkania chodzi jedynie o miejscowość.
Miejsce zamieszkania wynika z przepisów prawa cywilnego. Z kolei miejsce zameldowania służy jedynie celom administracyjnym, a przede wszystkim ewidencji ludności.
Miejsce zamieszkania to kategoria wynikająca z przepisów prawa cywilnego. Z tego wynika fakt, iż to miejsce zamieszkania będzie miało znaczenie, a nie zameldowanie. Tak będzie m.in. przy składaniu pozwu do sądu.
Zgodnie z art. 27 Kodeksu postępowania cywilnego powództwo należy wytoczyć przed sąd właściwy ze względu na miejsce zamieszkania pozwanego. Samo zameldowanie nie ma tutaj znaczenia. Jeżeli zatem pozwany pomimo zameldowania w Katowicach, mieszka w Poznaniu, wtedy też pozew będzie składany w tym drugim mieście.
Zobacz także: Kiedy i jak należy się zameldować
Miejsce zamieszkania dziecka
Niekiedy problemem może być jednak ustalenie miejsca zamieszkania dziecka. Zgodnie z art. 26 Kodeksu cywilnego miejscem zamieszkania dziecka jest miejsce zamieszkania jego rodziców, pod władzą rodzicielską których pozostaje. Jak jednak ustalić to miejsce, gdy rodzice mieszkają osobno?
W takiej sytuacji miejscem zamieszkania dziecka będzie miejsce zamieszkania tego z rodziców, któremu przysługuje wyłączna władza rodzicielska lub któremu została ona powierzona. Jeżeli władzę mają oboje, wtedy miejsce to oznacza się u tego z rodziców u którego stale przebywa. W braku takiej możliwości miejsce zamieszkania dziecka ustali sąd opiekuńczy.
Zobacz serwis: Gmina