WIBOR
Wskaźnik WIBOR wraz ze wskaźnikiem WIBID występują pod nazwą Stawek Referencyjnych.
Wskaźnik WIBID jest wskaźnikiem referencyjnym stopy procentowej w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 22 Rozporządzenia o Wskaźnikach Referencyjnych, odzwierciedlającym poziom stopy procentowej po jakiej podmioty spełniające Kryteria Uczestnika Fixingu mogłyby przyjmować Depozyty na określone Terminy Fixingowe od innych podmiotów, spełniających Kryteria Uczestnika Fixingu.
Rynkiem, którego pomiar jest celem Stawek Referencyjnych, jest międzybankowy rynek pieniężny, w ramach którego zawierane są transakcje, których przedmiotem są środki pieniężne znajdujące się na rachunkach bieżących podmiotów, aktywnych na tym rynku, prowadzonych w banku centralnym.
Przedmiotem pomiaru Stawek Referencyjnych są ceny Depozytów przyjmowanych (Wskaźnik WIBID) lub składanych (Wskaźnik WIBOR) na powyższym rynku przez Uczestników Fixingu lub podmioty spełniające Kryteria Uczestnika Fixingu.
Podmiotami spełniającymi Kryteria Uczestnika Fixingu są: banki krajowe z uwzględnieniem banków zrzeszających, oddziały instytucji kredytowych oraz oddziały banków zagranicznych, co do których nie organ nadzoru lub organ przymusowej restrukturyzacji nie podjął określonych środków zaradczych.
Metoda wskaźnika WIBOR uwzględnia tzw. kaskadę danych, zgodnie z Załącznikiem nr 1 do Rozporządzenia o Wskaźnikach Referencyjnych, na podstawie której w kalkulacji wskaźnika w pierwszej kolejności są uwzględniane transakcje, a w przypadku ich niewystępowania na rynku w danym dniu, inne dane wejściowe, w szczególności kwotowania.
Wskaźnik WIBOR należy to tzw. wskaźników forward-looking (lub wskaźników typu IBOR), które w swej metodzie uwzględniają transakcje i kwotowania wyrażające oczekiwania uczestników rynku co do przyszłego kształtowania się warunków makroekonomicznych oraz polityki pieniężnej banku centralnego. Od kilku lat na rynkach rozwiniętych ma miejsce trend zastępowania wskaźników typu IBOR tzw. wskaźnikami opartymi wyłącznie na transakcjach jednodniowych (O/N – overnight) wolnymi od ryzyka (risk-free rates), które nie inkorporują elementów dotyczących oczekiwań rynkowych, ale posługującymi się tzw. spojrzeniem w przeszłość (backward looking) i metodą procenta składanego celem obliczenia krzywej terminowej, czyli np. wskaźnika 3-miesięcznego.
Źródło: GPW Benchmark