Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego
Zobacz serwis: Spółdzielnia mieszkaniowa
Charakter
Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji.
Powstanie
Prawo to powstaje z chwilą zawarcia między członkiem a spółdzielnią umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego. Umowa powinna być zawarta pod rygorem nieważności w formie pisemnej. Może ono należeć do jednej osoby albo do małżonków.
Wygaśnięcie
Prawo do lokalu mieszkalnego wygasa z chwilą ustania członkostwa. Spółdzielnia może podjąć uchwałę o wygaśnięciu, w sytuacji, gdy:
a) członek pomimo pisemnego upomnienia nadal używa lokal niezgodnie z jego przeznaczeniem lub zaniedbuje obowiązki, dopuszczając do powstania szkód, lub niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego korzystania przez mieszkańców albo wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali,
b) członek jest w zwłoce z uiszczeniem opłat związanych z eksploatacją nieruchomości za 6 miesięcy.
Nabycie własności lokalu
Na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu (po uregulowaniu zobowiązań członka wobec spółdzielni). Spółdzielnia zawiera umowę w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku przez osobę uprawnioną, chyba że nieruchomość posiada nieuregulowany stan prawny.
Śmierć małżonka
Z chwilą śmierci jednego z małżonków spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, które przysługiwało obojgu małżonkom, przypada drugiemu małżonkowi (jeżeli nie jest członkiem spółdzielni, powinien w terminie roku od dnia śmierci współmałżonka złożyć deklarację członkowską).
Zobacz: Twoje prawa
Podstawa prawna: Ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych z 15.12.2000 r. (tekst jedn. Dz.U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1116 ze zm.)