Spadkobierca
Zobacz serwis: Spadki
Powołanie
Spadkobiercą można zostać w drodze testamentu lub ustawy. Spadkobierca testamentowy to osoba fizyczna lub prawna, albo też dziecko poczęte (nie urodzone jeszcze w chwili otwarcia spadku – pod warunkiem, że urodzi się żywe) powołana do spadku na podstawie testamentu. Natomiast spadkobierca ustawowy to podmiot powołany do spadku na mocy odpowiednich ustaw, w sytuacji gdy spadkodawca nie pozostawił ważnego testamentu, albo gdy osoby powołane do spadku nie chcą lub nie mogą być spadkobiercami.
Spadkobiercy ustawowi
Spadkobiercami ustawowymi są: małżonek, zstępni (dzieci, wnuki, itp.), wstępni (rodzice, dziadkowie), rodzeństwo i zstępni rodzeństwa, gmina ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy, Skarb Państwa. W przypadku spadkobierców ustawowych została ustanowiona kolejność dziedziczenia, np. w pierwszej kolejności powołane są do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek. Następne grupy mogą dziedziczyć dopiero w sytuacji braku poprzednich.
Niemożność bycia spadkobiercą
Spadkobiercą nie może być:
a) osoba fizyczna, która nie żyje w chwili otwarcia spadku (wyjątek stanowi dziecko poczęte, ale nienarodzone, o ile urodzi się żywe),
b) osoba prawna, która w tym czasie nie istnieje (wyjątek stanowi fundacja ustanowiona – jeżeli zostanie wpisana do rejestru w ciągu 2 lat od ogłoszenia testamentu),
c) osoba uznana za spadkobiercę niegodnego dziedziczenia (jest ona wtedy wyłączona od dziedziczenia tak, jakby nie dożyła otwarcia spadku).
Nabycie spadku
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (tzn. śmierci spadkodawcy). Spadkobierca może spadek przyjąć wprost bądź z dobrodziejstwem inwentarza albo spadek odrzucić, składając w tej kwestii odpowiednie oświadczenie przed sądem lub notariuszem w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się, iż został do spadku powołany.
Zobacz: Testament
Podstawa prawna: Kodeks cywilny