Poręczenie
Zobacz serwis: Kredyty
Istota
Przez umowę poręczenia poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał.
Poręczenie musi być pod rygorem nieważności złożone na piśmie. Istnieje możliwość poręczenia zarówno długu już istniejącego jak i przyszłego. Przy długach przyszłych poręczenie powinno być określone do wysokości z góry oznaczonej.
Poręczenie jest przeważnie zawierane w jakimś zakresie. O zakresie zobowiązania poręczyciela rozstrzyga każdoczesny zakres zobowiązania dłużnika. Ważne jednak, że czynność prawna dokonana przez dłużnika z wierzycielem po udzieleniu poręczenia nie może zwiększyć zobowiązania poręczyciela.
Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia, wierzyciel powinien zawiadomić o tym niezwłocznie poręczyciela. Warto zwrócić uwagę na to, że w braku odmiennego zastrzeżenia poręczyciel jest odpowiedzialny jak współdłużnik solidarny.
Uprawnienia poręczyciela
Poręczyciel może podnieść przeciwko wierzycielowi wszelkie zarzuty, które przysługują dłużnikowi, w szczególności poręczyciel może potrącić wierzytelność przysługującą dłużnikowi względem wierzyciela. Ważne jest, że poręczyciel nie traci powyższych zarzutów, chociażby dłużnik zrzekł się ich albo uznał roszczenie wierzyciela.
Poręczyciel powinien niezwłocznie zawiadomić dłużnika o dokonanej przez siebie zapłacie długu, za który poręczył. Gdy poręczyciel tego nie uczyni, a dłużnik zobowiązanie wykonał, nie może on żądać od dłużnika zwrotu tego, co sam wierzycielowi zapłacił, chyba że dłużnik działał w złej wierze.
Zobacz serwis: Finanse