Indos
Przez indos należy rozumieć pisemne oświadczenie umieszczone na papierze wartościowym na zlecenie i zawierające co najmniej podpis zbywcy, oznaczający przeniesienie praw na inną osobę. Indos powinien być bezwarunkowy. Warunki, od których uzależniono indos, uważa się za nienapisane. Indos na okaziciela jest równoznaczny z indosem in blanco.
Zobacz serwis: ABC inwestowania
Forma
Indos powinien być napisany na wekslu lub na złączonej z nim karcie dodatkowej (przedłużku) i podpisany przez indosanta (osoba przenosząca weksel przez indos).
Indos może nie wymieniać indosatariusza (osoba na rzecz której przeniesiono weksel) lub może ograniczać się tylko do podpisu indosanta (indos in blanco). W tym przypadku indos jest ważny tylko, jeżeli został napisany na odwrotnej stronie wekslu lub na przedłużku.
Odpowiedzialność indosanta
Indosant odpowiada w braku przeciwnego zastrzeżenia za przyjęcie i za zapłatę wekslu. Może on zabronić dalszego indosowania; w tym przypadku nie odpowiada wobec następnych indosatariuszy.
Indos pełnomocniczy
W sytuacji gdy indos zawiera wzmiankę "waluta do odebrania", "do inkasa", "per procura" lub inną wzmiankę, oznaczającą tylko pełnomocnictwo, wówczas posiadacz może wykonywać wszystkie prawa z wekslu; nie może go jednak indosować inaczej, jak tylko ze skutkami pełnomocnictwa. W tym przypadku dłużnicy wekslowi mogą zasłaniać się wobec posiadacza tylko zarzutami, służącymi im przeciw indosantowi. Pełnomocnictwo, zawarte w indosie pełnomocniczym, nie wygasa przez śmierć mocodawcy ani przez to, że mocodawca utracił zdolność do czynności prawnych.
Indos zastawniczy
Jeżeli indos zawiera wzmiankę "waluta na zabezpieczenie", "waluta w zastaw" lub jakąkolwiek inną wzmiankę, wyrażającą zastaw, posiadacz może wykonywać wszystkie prawa z wekslu. Dłużnicy wekslowi nie mogą w tym przypadku zasłaniać się wobec posiadacza zarzutami, opartymi na swych stosunkach osobistych z indosantem, chyba że posiadacz, biorąc weksel, działał świadomie na szkodę dłużnika.
Zobacz serwis: Finanse
Podstawa prawna:
Ustawa z 28.04.1936 r. – Prawo wekslowe (Dz.U. Nr 37, poz. 282 ze zm.)