Holding w prawie bankowym
Holding tworzy strukturę, w skład której wchodzą różne podmioty gospodarcze (samodzielne pod względem prawnym), a jeden z tych podmiotów posiada pozycję dominującą. Istota holdingu polega na tym, że jeden podmiot zarządza innymi oraz kontroluje ich działalność dzięki zależnościom kapitałowym lub personalnym. Holding prowadzi do swego rodzaju kumulacji kapitału. Na gruncie ustawy – Prawo bankowe wyróżniamy: holding bankowy krajowy oraz holding bankowy zagraniczny.
Zobacz serwis: Biznes
Holding bankowy krajowy
Przez holding bankowy krajowy, zgodnie z ustawą – Prawo bankowe, należy rozumieć grupę podmiotów:
a) w której pierwotnym podmiotem dominującym jest bank krajowy, lub
b) w skład której wchodzą: bank krajowy i podmioty blisko z nim powiązane.
Holding bankowy zagraniczny
Na gruncie ustawy – Prawo bankowe, holding bankowy zagraniczny definiuje się jako grupę podmiotów, w której pierwotnym podmiotem dominującym jest bank zagraniczny albo instytucja kredytowa, zaś przynajmniej jednym podmiotem zależnym jest bank krajowy, bank zagraniczny, instytucja kredytowa lub instytucja finansowa.
Podstawa prawna:
Ustawa z 29.08.1997 r. – Prawo bankowe (t.j. Dz.U. z 2002 r., Nr 72, poz. 665 ze zm.)