Dożywocie
Umowa dożywocia polega na tym, że w zamian za przeniesienie własności nieruchomości jej nabywca zobowiązuje się zapewnić zbywcy lub osobie mu bliskiej dożywotnie utrzymanie.
Zobacz serwis: Nieruchomości
Prawo dożywocia jest niezbywalne. Osoba, która na podstawie umowy o dożywocie ma zapewnione utrzymanie, nie może więc sprzedać swojego uprawnienia. Nie jest ono również dziedziczone.
Obowiązki nabywcy nieruchomości
Obowiązki nabywcy nieruchomości określa umowa o dożywocie. Jeżeli w umowie brak jest takich zapisów, wówczas przyjmuje się, że do obowiązków nabywcy nieruchomości należy: przyjęcie zbywcy jako domownika, dostarczanie mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnienie mu odpowiedniej pomocy i pielęgnowania w chorobie oraz sprawienie mu własnym kosztem pogrzebu odpowiadającego zwyczajom miejscowym.
Umowa o dożywocie może polegać na utrzymaniu również osoby bliskiej zbywcy lub obu tych osób jednocześnie. W razie śmierci jednej z tych osób prawo dożywocia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu.
Konflikty między stronami umowy
Jeżeli z jakichkolwiek powodów wytworzą się między dożywotnikiem a zobowiązanym takie stosunki, że nie można wymagać od stron, żeby pozostawały nadal w bezpośredniej ze sobą styczności, sąd na żądanie jednej z nich zamieni wszystkie lub niektóre uprawnienia objęte treścią prawa dożywocia na dożywotnią rentę odpowiadającą wartości tych uprawnień.
Jeżeli zobowiązany z tytułu umowy o dożywocie zbył otrzymaną nieruchomość, dożywotnik może żądać zamiany prawa dożywocia na dożywotnią rentę odpowiadającą wartości tego prawa.
W wypadkach wyjątkowych sąd może na żądanie zobowiązanego lub dożywotnika, jeżeli dożywotnik jest zbywcą nieruchomości, rozwiązać umowę o dożywocie.
Zobacz serwis: Renty