Przepis art. 32 ust. 1a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych określa wprost, że przy ustalaniu okresów pracy w szczególnych warunkach nie uwzględnia się okresów niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymał po 14 listopada 1991 r. wynagrodzenie lub świadczenia na wypadek choroby lub macierzyństwa. Są to m.in. okresy niezdolności do pracy, za które wypłacono wynagrodzenie lub zasiłki chorobowe, okresy pobierania: zasiłku opiekuńczego, zasiłku macierzyńskiego, świadczenia rehabilitacyjnego.
Powołany przepis nie daje zatem podstaw do zaliczenia, przy ustalaniu okresu pracy w szczególnych warunkach, przypadających po dniu 14 listopada 1991 r. okresów pobierania zasiłków chorobowych. Natomiast, aby móc przejść na wcześniejszą emeryturę na podstawie art. 184 ustawy emerytalnej, warunki wymagane do uzyskania tej emerytury muszą być spełnione łącznie, w tym również warunek posiadania na dzień 1 stycznia 1999 r. 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.
Podstawa prawna: Art. 32 ust. 1 a i art.184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz. U. z 2004 r. nr 39, poz. 353 z późn. zm.)