W dniu 1 stycznia 2019 r. weszła w życie ustawa o pracowniczych planach kapitałowych. Poniżej najważniejsze założenia nowej ustawy:
1) Ustawa powstała w celu systematycznego gromadzenia oszczędności przez uczestnika pracowniczych planów kapitałowych (PPK) z przeznaczeniem na ich wypłatę po osiągnięciu przez niego 60 roku życia.
2) Środki gromadzone w ramach PPK będą prywatną własnością uczestnika PPK i będą podlegać dziedziczeniu.
3) Przepisy ustawy będą miały zastosowanie:
- od 1 lipca 2019 r. – w stosunku do przedsiębiorców zatrudniających co najmniej 250 pracowników (według stanu na dzień 31 grudnia 2018 r.),
- od 1 stycznia 2020 r. – w stosunku do przedsiębiorców zatrudniających co najmniej 50 osób (według stanu na dzień 31 czerwca 2019 r.),
- od 1 lipca 2020 r. – w stosunku do przedsiębiorców zatrudniających co najmniej 20 pracowników (według stanu na dzień 31 grudnia 2019 r.).
4) Dopiero od dnia 1 stycznia 2021 r. przepisy ustawy będą miały charakter powszechny.
5) W ramach PPK na przedsiębiorcy będzie ciążył obowiązek zawarcia umowy o zarządzanie PPK i umowy o prowadzenie PPK.
6) Osoby zatrudnione w wieku 18 – 55 lat będą miały obowiązek zawarcia umowy o prowadzenie PPK. Między 55 a 70 rokiem życia przystąpienie do PPK będzie możliwe na wniosek osoby zatrudnionej, a po ukończeniu 70 roku życia nie będzie w ogóle możliwe.
7) PPK będzie dotyczyło:
- pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę,
- osób wykonujących pracę nakładczą,
- członków rolniczych spółdzielni.
8) Pracownicze plany kapitałowe będą finansowane przez: pracodawcę, pracownika oraz ze środków publicznych. Środki zgromadzone przez uczestnika będą mogły zostać przez niego wypłacone wyjątkowo tylko w ściśle określonych przypadkach.
9) Uczestnik będzie mógł zrezygnować z uczestnictwa w PPK poprzez złożenie pisemnej deklaracji pracodawcy.
Autor: Prawnik Marta Olkowicz / Kopeć & Zaborowski