Emerytura powszechna
Ubezpieczonym (pracownikom) urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku przysługuje emerytura w wieku powszechnym. Aby uzyskać do niej prawo należy spełnić łącznie, co ważne, dwa warunki. Po pierwsze posiadać odpowiedni wymiar okresów składkowych i nieskładkowych, a po drugie osiągnąć powszechny wiek emerytalny. Dla kobiet spełnieni tych warunków ma miejsce, jeśli posiadają 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych oraz osiągnęły 60 rok życia. Natomiast od mężczyzn wymagane jest osiągnięcie wieku emerytalny wynoszącego co najmniej 65 lat i legitymowanie się okresami składkowymi i nieskładkowymi wynoszącymi co najmniej 25 lat dla mężczyzn.
Prawo do emerytury w wieku powszechnym przysługuje kobiecie, która ukończyła 60 lat i mężczyźnie, który skończył 65 lat.
Zobacz także: Kto jest uprawniony do otrzymania emerytury
Jak zmienić wcześniejszą emeryturę na emeryturę powszechną
Po spełnieniu tych warunków emeryt, który pobiera wcześniejszą emeryturę może zamienić ją na emeryturę powszechną. Czy każdy emeryt może skorzystać z takiego uprawnienia? Z możliwości zamiany wcześniejszej emerytury, na emeryturę w wieku powszechnym może skorzystać każdy emeryt, który jest na wcześniejszej emeryturze i który osiągnął wiek 60 lat (kobieta) lub 65 lat (mężczyzna). Co ważne nie ma znaczenia, kiedy przeszedł na wcześniejszą emeryturę. Zamiana tak może przynieść korzyści w postaci zwiększenia świadczenia emerytalnego.
Zobacz także dział: Wcześniejsze emerytury
Kiedy zamiana się opłaca
Zamiana emerytury jest opłacalna, jeśli po przyznaniu emerytury wcześniejszej emeryt podlegał ubezpieczeniom społecznym przez co najmniej 30 miesięcy. Dzieje się tak, ponieważ tylko w takim przypadku część socjalna nowej emerytury ustalana jest od kwoty bazowej obowiązującej w dacie przyznania tej emerytury. Dla przypomnienia część socjalna emerytury stanowi 24 proc. kwoty bazowej. Pozostałą część emerytury, która jest uzależniona od podstawy wymiaru emerytury i przebytych okresów składkowych i nieskładkowych ustala się od dotychczasowej kwoty bazowej, która następnie podlega waloryzacji.
Emeryt, który chce skorzystać z takiego uprawnienia musi sam wystąpić do ZUS z pisemnym wnioskiem. Do wniosku powinien dołączyć dokumenty, które poświadczą okresy zatrudnienia, przebyte po nabyciu prawa do wcześniejszej emerytury. Do wniosku emeryt może również dołączyć inne dokumenty, których nie złożył wcześniej, a które mogą wpłynąć na wysokość emerytury.
Podstawa prawna: Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. 2004 r., Nr 39, poz. 353)