Pojęcie oświaty seksualnej rozumiane jest wieloaspektowo. Ze względu na swoją interdyscyplinarność odnosi się do aspektu biologicznego, zdrowotnego, kulturowego, społecznego, filozoficznego, historycznego oraz prawnego i politycznego. Dotyczy szeroko pojętej seksualności człowieka.
Wychowanie do życia w rodzinie
Przedmiot „Przygotowanie/ wychowanie do życia w rodzinie” realizowany jest począwszy od piątej klasy szkoły podstawowej w wymiarze jednej godziny tygodniowo, czternastu godzin rocznie. Część zajęć (5 godzin) może odbywać się z podziałem na grupy ze względu na płeć. Formalną edukację dzieci rozpoczynają więc w wieku 11 lat. Zajęcia mogą być organizowane również w grupach międzyoddziałowych liczących nie więcej niż 28 uczniów. Nie jest to obowiązkowy przedmiot. O uczestniczeniu lub nie dziecka w takich zajęciach decyduje, wyrażona na piśmie, wola rodziców.
Zobacz również: Obniżenie wieku szkolnego
Proponowane zmiany
MEN pracuje nad nowym kształtem zajęć szkolnych dot. edukacji seksualnej. Komisja edukacji, nauki i młodzieży odrzuciła dwa, przedstawione jej projekty. Pierwszy z nich zakładał wprowadzenie do szkół podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych przedmiotu "Wiedza o seksualności człowieka". Miał być to przedmiot obowiązkowy. W każdym tygodniu uczniowie mieliby jedną godzinę zajęć kształcących pod kątem tożsamości seksualnej, rozwoju psychoseksualnego, zdrowia, płci w znaczeniu społecznym i prawnym. Drugi pomysł opierał się na wprowadzeniu do szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych obowiązkowego przedmiotu „Edukacja seksualna”. Jego wymiar miał być nie mniejszy niż jedna godzina lekcyjna w tygodniu. Obydwa projekty zostały odrzucone. Wprowadzenie nowych, odrębnych zajęć, dotyczących edukacji seksualnej od pierwszych klas szkoły podstawowej byłoby niezgodne ze zintegrowanym systemem nauczania na wczesnym etapie edukacji. Wprowadzenie zmian w tym zakresie wymaga wyważenia interesów przede wszystkim dzieci i rodziców.
Przyczyny zmian
Ministerstwo edukacji dostrzega problem, który polega na tym, że dzieci pozyskują wiedzę, którą powinny pozyskiwać w szkole z innych źródeł. Obecnie obowiązująca ustawa nie zapewnia należytego poziomu przedmiotu szkolnego, jakim jest edukacja seksualna. Inną przyczynę stanowią podpisane przez Polskę dokumenty, które wymagają by edukacja o zdrowiu, w tym zdrowiu seksualnym i reprodukcyjnym oraz niezbędnych świadczeniach w tym zakresie, o równości płci, odpowiedzialnych zachowaniach seksualnych, chorobach w tym HIV/AIDS czy przemocy seksualnej powinna odbywać się na wszystkich poziomach kształcenia formalnego i poza formalnego.
Polecamy serwis: Dziecko i prawo
Zdaniem specjalistów – np. seksuologa Zbigniewa Izdebskiego – edukacja seksualna powinna być obowiązkowym przedmiotem szkolnym. Taki pogląd forsowany jest także przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Proponuje ona by rozmowy z dziećmi o seksualności rozpoczynać jak najwcześniej. Wymagają tego zachodzące zmiany społeczne.
Podstawa prawna:
Rozporządzeniem Ministerstwa Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. z dnia 15 stycznia 2009 r. Nr 4, poz. 17).