Chciałabym wnioskować o świadczenie dobry start. Obecnie mieszkam z mężem i dziećmi za granicą, gdzie dzieci uczęszczają do szkoły. Nadal jednak jesteśmy zameldowani w Polsce i w ciągu kilku najbliższych lat zamierzamy tu powrócić. Czy przysługuje mi świadczenie? (Jolanta)
Istotne zamieszkiwanie na terytorium Polski
Zasady przyznawania świadczenia dobry start określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków realizacji rządowego programu „Dobry start”. Na etapie opiniowania jest również projekt ustawy o świadczeniu dobry start, która będzie miała zastosowanie do świadczeń przyznawanych w roku szkolnym 2019/2020 i w latach kolejnych.Czy
Kwota świadczenia wynosi 300 zł i przyznawana jest raz w roku w związku z rozpoczęciem roku szkolnego. Wniosek o świadczenie może złożyć rodzic, opiekun faktyczny lub prawny albo osoba ucząca się. Z wnioskiem może wystąpić także osoba prowadząca rodzinny dom dziecka, dyrektor placówki opiekuńczo-wychowawczej, dyrektor regionalnej placówki opiekuńczo-terapeutycznej.
O świadczenie dobry start mogą ubiegać się zarówno obywatele polscy, jak i spełniający odpowiednie kryteria cudzoziemcy zamieszkujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Przepisy nie określają, w jaki sposób należ ocenić czy wnioskodawca rzeczywiście zamieszkuje na terytorium Polski.
WSA: adres zameldowania nie przesądza o miejscu zamieszkania
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 20 lutego 2019 r. (sygn. akt VIII SA/Wa 20/19) przypomniał, iż pojęcia „miejsca zamieszkania” należy szukać w przepisach Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 25 k.c. miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której dana osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu. Jak stanowi zaś art. 28 k.c. można mieć jedno miejsce zamieszkania.
Zdaniem WSA ustalenie zamiaru stałego pobytu, a więc woli stałego zamieszkiwania, powinno być oparte o kryteria zobiektywizowane. Samo zameldowanie nie dowodzi zamieszkiwania w danej miejscowości, czyli adres zameldowania nie przesądza o miejscu zamieszkania osoby fizycznej (postanowienie NSA z 24 września 2014 roku, sygn. akt I OW 96/14).
"Miejsce zamieszkania jest konstrukcją prawną, na którą składają się dwa elementy - fizyczne przebywanie w danej miejscowości (corpus) i zamiar, wola stałego pobytu (animus). Oba elementy muszą występować łącznie. Dla ustalenia miejsca zamieszkania nie wystarczy ani samo zamieszkiwanie w sensie fizycznym, jednak bez zamiaru stałego pobytu, choćby zamieszkiwanie trwało przez dłuższy czas, ani sam zamiar stałego pobytu w danej miejscowości niepołączony z przebywaniem w tej miejscowości. O miejscu zamieszkania rozstrzyga zawsze całokształt okoliczności wskazujących na zejście się stanu faktycznego przebywania z zamiarem takiego przebywania - uznał WSA.
Polecamy serwis: Pomoc społeczna