Kasia, lat 11:
„Mój tata twierdzi, że ludzie nie rodzą się ani lepsi, ani gorsi – jako ludzie są równi. Jeśli tak, to ja pytam, dlaczego taką Hankę, która jest w klasie zaledwie miesiąc, wszyscy nauczyciele faworyzują? A takiego Tomka dyskryminują... Czy mają do tego prawo?”
Dominik:
Kasiu, nie wiem, o co chodzi z tą Hanką. Być może nauczyciele trochę ją wyróżniają, bo jest nowa i może jeszcze niezbyt dobrze się wśród Was czuje.
Wiem jednak na pewno, że nikogo nie można dyskryminować.
Lepszy uczeń czy gorszy, gdy coś zbroi, zasługuje na taką samą karę – podobnie jak bogaty i biedny, czarny i biały, chłopak i dziewczyna. W Konwencji o Prawach Dziecka napisano, że każdy jest równy wobec prawa.
Zobacz również serwis: Dziecko i prawo
Nie można również dyskryminować dzieci należących do mniejszości narodowych. Ukrainiec, Wietnamczyk czy Niemiec mają takie samo prawo uczenia się ojczystego języka, religii i własnej kultury jak polskie dzieci.
Ale niektórzy ludzie mają także pewne przywileje, na przykład dzieci chore czy niepełnosprawne. Uważam, że jest to słuszne, bo w ten sposób państwo próbuje wyrównywać szanse tym, którym trudniej jest żyć. To tak jakby młodszemu, słabszemu, ale bardzo dzielnemu bratu dać fory w wyścigu na setkę. Przecież robi się tak, prawda?
Żadna osoba niepełnosprawna nie powinna czuć się prześladowana czy obrażana. Traktujmy ją zwyczajnie, z uśmiechem i pomóżmy, gdy się do nas o to zwróci.
Fajnego masz tatę, Kasiu. Wie, co mówi.
Dzieci należące do mniejszości narodowych mają prawo uczenia się swojego ojczystego języka, religii i własnej kultury (na podstawie Konwencji o Prawach Dziecka, art. 30).
Nie ma gorszych ani lepszych dzieci – masz takie same prawa jak wszyscy (na podstawie Konwencji o Prawach Dziecka, art. 2).
Zobacz również: Dziecko ma prawo do opieki lekarskiej
Tekst pochodzi z Książeczki „Twoje prawa (Według Konwencji o Prawach Dziecka). Dominik odpowiada na listy” wydanej przez Polski Komitet Narodowy UNICEF i jest przedmiotem praw autorskich UNICEF.