Dobro przysposabianego
Ocenę, czy przysposobienie zgodne byłoby z dobrem dziecka, winna władza opiekuńcza przeprowadzić nie tylko z punktu widzenia sytuacji materialnej, jaką dziecku mógłby zapewnić przysposabiający w zestawieniu z sytuacją dotychczasową, lecz przy uwzględnieniu wszelkich nasuwających się w tej mierze kryteriów, w szczególności zagadnienia, czy wychowanie dotychczasowe, czy też ewentualne wychowanie dziecka przez przysposabiającego, mogłoby przygotować dziecko lepiej do pracy dla dobra społeczeństwa, odpowiednio do jego uzdolnień, czy przeciwko przysposobieniu nie przemawiają silne więzy z zakresu uczuć rodzinnych wiążące dziecko z matką czy ojcem itp.
Zobacz również: Czy małżonkowie mogą wspólnie przysposobić?
Małoletniość
Przesłanka małoletniości wynika z celu przysposobienia, jakim jest zapewnienie dziecku rodzinnych warunków wychowania i rozwoju. Wymaganie małoletniości powinno być spełnione w dniu złożenia wniosku o przysposobienie.
Znaczna nawet różnica wieku pomiędzy przysposobionym a przysposabiającym sama przez się nie może stanowić przeszkody w dojściu przysposobienia do skutku, chyba że jakieś szczególne okoliczności związane z późnym wiekiem przemawiają - ze względu na dobro dziecka - przeciwko przysposobieniu.
Stosunek pokrewieństwa nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu przysposobienia, a wręcz przeciwnie często stanowi uzasadnienie przysposobienia.
W sytuacji, gdy istnieje inna niż przysposobienie droga uregulowania sytuacji prawnej dziecka w rodzinie założonej przez jego matkę z naturalnym ojcem tego dziecka, orzeczenie przysposobienia nie powinno nastąpić jako sprzeczne z dobrem małoletniego. W jego interesie bowiem leży takie uregulowanie jego sytuacji prawnej w rodzinie, które dawałoby mu nie tylko najwięcej praw, ale również było zgodne z rzeczywistością i oszczędziło w okresie dorastania kłopotów i przykrości mogących wiązać się z faktem dowiedzenia się, iż zostało przez swojego ojca jedynie przysposobione.
Kodeks rodzinny i opiekuńczy poza przysposobieniem wspólnym przez małżonków nie przewiduje możliwości przysposobienia dziecka już przysposobionego przez inną osobę. W razie śmierci przysposabiającego przysposobienie nie stanowi przeszkody do ponownego przysposobienia dziecka przez inną osobę.
Zobacz również serwis: Dziecko i prawo