Kodeks cywilny w wielu wypadkach stanowi o wadach rzeczy. Jeżeli porówna się te przepisy łatwo zauważyć, że w przypadku darowizny są one dość łagodne. Wynika to zapewne z nieodpłatnego charakteru darowizny.
Art. 892 Kodeksu cywilnego, który reguluje wady rzeczy darowanej, ma na względzie zarówno wady fizyczne, jak i prawne. O wadzie fizycznej można mówić wówczas, gdy rzecz nie ma tych właściwości, jakie zgodnie ze swoim przeznaczeniem powinna mieć, o wadzie prawnej zaś wtedy, gdy darowana przez darczyńcę rzecz nie stanowiła jego własności lub też była obciążona prawem innej osoby.
Aby w ogóle można było mówić o odpowiedzialności za wady rzeczy darowanej, muszą wystąpić łącznie trzy przesłanki:
- Rzecz musi mieć wady
- Darczyńca wie o tych wadach i świadomie nie powiadamia obdarowywanego,
- Obdarowany poniósł szkodę w związku z rzeczą darowaną.
Z brzmienia omawianego przepisu wynika, że dla przyjęcia odpowiedzialności darczyńcy najistotniejsze znaczenie ma jego wiedza o wadliwości darowanej rzeczy. Darczyńca nie będzie ponosił odpowiedzialności, jeżeli nie wykaże mu się, że o wadzie wiedział. O odpowiedzialności darczyńcy za szkodę nie będzie też można mówić w wypadku zawiadomienia obdarowanego przez darczyńcę - we właściwym czasie - o tym, że darowana mu rzecz (prawo) ma wadę, a także w sytuacji, gdy obdarowany, mimo niepowiadomienia, mógł z łatwością wadę zauważyć i zapobiec szkodzie.
Zobacz: W jaki sposób dokonać darowizny kwoty pieniężnej?
Uprawnienie obdarowanego w komentowanym przepisie ograniczone zostało do naprawienia szkody wywołanej wadą rzeczy. Nie może on domagać się wydania innej rzeczy nie mającej wad.
Pan Tomek darował swojemu wnukowi samochód dostawczy, który miał mu pomóc w otworzeniu własnej działalności gospodarczej. Nie wiedział jednak, że samochód ma poważnie uszkodzone podwozie. Wskutek tej awarii wnuk stracił cały przewożony z jednego do drugiego miasta towar. W związku z tym, że Pan Tomek nie widział o wadzie, wnuk nie będzie mógł żądać od niego naprawienia szkody.
Zobacz serwis: Darowizny