Tworząc swój życiorys zawodowy bardzo często kandydaci wpisują zainteresowania jako element sylwetki zawodowej. Nasze hobby bowiem często świadczy o tym jakimi jesteśmy osobami, co lubimy robić w wolnej chwili, w jaki sposób odreagowujemy stres i trudności życia codziennego. Jak opisać swoje zainteresowania, aby pracodawca miał pozytywny obraz naszej osoby jako przyszłego pracownika w jego firmie?
Błędy w CV
Bardzo dużym błędem popełnianym przez większą część osób aplikujących do pracy, jest wpisywanie w punkcie zainteresowania bardzo schematycznych przykładów z gotowych szablonów CV. I tak najczęściej pojawiają się tam takie obszary jak: muzyka, film, sport.
Oczywiście nie ma w tym nic złego, że osoba ma takie zainteresowania, ale najczęściej nie jest to zgodne z przekonaniami kandydata. I tak naprawdę bardzo ciężko mu powiedzieć cokolwiek z zakresu polskiego i zagranicznego filmu, określonego rodzaju muzyki czy pochwalić się jaki sport uprawia.
Przyczyną takiego stanu rzeczy jest często też to, że kandydaci mają poczucie, iż należy w dziale „zainteresowania” coś wpisać – nawet, jeśli miałoby to być cokolwiek. Nie jest to niestety dobre rozwiązanie. Zdecydowanie lepiej pominąć tę płaszczyznę niż wpisywać coś, co nie jest zgodne z prawdą i przekonaniami kandydata do pracy.
Zobacz: Staż czy praca
Jak wybrać obszar zainteresowań
Aby dobrze wybrać obszar zainteresowań, należy się do tego odpowiednio przygotować. W pierwszej kolejności należy dokładnie zastanowić się, jakie zainteresowania są potrzebne na stanowisku, o jakie aplikujemy.
Mogą to być zainteresowania matematyczno – logiczne, społeczne, techniczne, manualne, artystyczne, muzyczne, biologiczne, praktyczne, opiekuńcze, usługowe itd. Potem należy się zastanowić, które z tych czynności lubimy wykonywać, sprawiają nam one satysfakcję, dają radość.
Czasem zdarza się tak, że osoby mają bardzo oryginalne i dość wąskie tematycznie zainteresowania, np.: techniki mnemotechniczne, kultura wschodu, kuchnia grecka itp. Chociaż nie są to zainteresowania, które na pierwszy rzut oka mogą być kojarzone z umiejętnościami zawodowymi, to jednak warto je wpisać w swoje CV.
Taka sytuacja jest dowodem, że osoba potrafi się bardzo mocno zaangażować w jakieś działanie, że dąży do celu, że ma pasję (a to jest bardzo duży atut), że ma jakieś osiągnięcia w swojej ulubionej dziedzinie.
Często wraz z rozwijaniem swoich pasji, ludzie nawiązują kontakty z innymi, którzy mają podobne hobby, a to jest również bardzo istotna informacja dla przyszłego pracodawcy.
Czasem zdarza się również tak, że kandydat ma bardzo nietypowe zainteresowania, o których nie wypada mówić na rozmowie kwalifikacyjnej czy umieszczać w formalnych dokumentach.
I tak pasje związane z życiem seksualnym, niektórymi formami życia towarzyskiego itp. nie są odpowiednim tematem, który należy poruszać w przypadku procesu rekrutacyjnego. U pracodawcy mogą bowiem wywołać negatywne odczucia, a nam tylko zaszkodzić i niepotrzebnie zburzyć obraz dobrego pracownika.
Zobacz również serwis: Bezrobotny
Informacje zamieszczane w CV
Pamiętajmy o tym, że wszystkie informacje, które zamieszczamy w swoim CV są pretekstem, dla pracodawcy czy osoby rekrutującej, do rozmowy na ten temat w czasie spotkania kwalifikacyjnego.
Jeśli wpisane przez nas zainteresowania są odzwierciedleniem prawdziwych pasji, to wówczas na rozmowie kwalifikacyjnej przedstawimy się jako osoba aktywna, dążąca do rozwoju osobistego, ponieważ będziemy w stanie tak opowiedzieć o naszym hobby, że z pewnością zaciekawi to pracodawcę.
Jeśli natomiast użyjemy standardowych, „oklepanych”, i co najgorsze, niezgodnych z prawdą sloganów, możemy wyjść nie tylko na osobę mało kreatywną, lecz również niewiarygodną. Zainteresowania mogą nas wyróżnić na tle innych aplikujących – i jest to sytuacja bardzo korzystna dla kandydata. Zatem nie trzeba uciekać się do wyszukanych metod, aby zostać zauważonym i zapamiętanym.
Dlatego też należy się bardzo dobrze zastanowić nas tym elementem CV, równie poważnie jak nad innymi, chociaż wydaje się to bardziej błahe i mniej istotne z punktu widzenia pracodawcy.
Jeśli osoba jest w stanie o swoich zainteresowaniach mówić w sposób interesujący i rzeczywiście rozmówca widzi, że nie są to puste słowa, wówczas wiele korzystnych informacji może wywnioskować dla siebie. A to w procesie rekrutacji jest kluczową sprawą.