Obecny rynek pracy jest dość trudny dla osób, które poszukują zatrudnienia. Coraz częściej firmy decydują się na oszczędności związane zarówno z kosztami utrzymania przedsiębiorstwa, jak i personelem. Dlatego też ofert pracy nie jest tak dużo, jak było jeszcze kilka lat temu, w momencie, kiedy wiele osób zdecydowało się na wyjazd zagranicę i tam podjąć zatrudnienie, co spowodowało, że polscy pracodawcy często mieli niedobór pracowników w swoich firmach.
Osoby, które długotrwale poszukują zatrudnienia są skłonne do rezygnacji, ponieważ po pewnym czasie, kiedy działania nie przynoszą pożądanych rezultatów trudno zachować ten sam poziom motywacji, co na początku. Im dłużej pracy się szuka, tym lepiej można się poruszać po rynku pracy, z większą swobodą przychodzą rozmowy z pracodawcami.
Osoby niepełnosprawne często są w bardzo trudnej sytuacji na rynku pracy. Stawiają się w pozycji osoby gorszej w porównaniu z pełnosprawnymi kandydatami do pracy. Sami często nie do końca zdają sobie sprawę z tego, w jaki sposób przedstawić się pracodawcy, aby być przez niego postrzegany jako osoba, dzięki której można mieć rozliczne korzyści, w tym finansowe, co dla przedsiębiorców jest przecież niezwykle istotne.
Do procesu kwalifikacyjnego przystępują zarówno mężczyźni jak i kobiety. Bardzo często kandydaci do pracy czują się dyskryminowani ze względu na wiele czynników. Są to np. wiek, płeć, rasa, wyznanie, religia, kolor skóry itp. Dlaczego zatem większe poczucie dyskryminacji mają kobiety podczas rozmów z pracodawcą?
Osoby, które poszukują pracy przez dłuższy okres czasu doskonale zdają sobie sprawę z tego, że nie tylko uczciwi pracodawcy zamieszczają oferty pracy. Czasem ogłoszenie jest skonstruowane tak, że nie jest jasne, o jaką pracę może chodzić, a czasem pracodawca celowo wprowadza w błąd, aby jak najwięcej osób odpowiedziało na jego ofertę w nadziei, że któryś z tych kandydatów jednak zdecyduje się na zatrudnienie.
Rozmowa kwalifikacyjna kojarzona jest przez kandydatów do pracy najczęściej jako forma odpytywania przez pracodawcę. I oczywiście w dużej mierze tak jest, że to osoba aplikująca na dane stanowisko udziela informacji, opowiada o swoich poprzednich miejscach zatrudnienia, o stanowiskach, jakie zajmowała poprzednio, przebiegu edukacji, zainteresowaniach itd. Ale zazwyczaj pod koniec rozmowy pracodawca pozostawia czas, kiedy to kandydat może zadawać pytania.
Od jakiegoś czasu panuje ogólne przekonanie, że dobrą pracę można znaleźć tylko i wyłącznie przez znajomości, układy. Taki pogląd jest powszechny w niektórych środowiskach, obszarach zawodowych, małych miastach czy niewielkich miejscowościach – tam, gdzie panuje duże bezrobocie. Niestety często wcale nie mija się to z prawdą i wtedy osoby poszukujące pracy tracą nadzieję, że ją zdobędą, jeśli nie będą miały jakiegoś poparcia ze strony innych.
Doświadczenie zawodowe jest niezwykle istotnym elementem z punktu widzenia pracodawcy, który zamierza zatrudnić nowego pracownika. Fakt, że osoba już przez pewien okres czasu zapoznawała się ze specyfiką pracy w innej firmie, wykonywała obowiązki zawodowe, nabywała umiejętności pracy indywidualnej i w zespole, pozwala wnioskować, że osoba poradzi sobie także z pracą w miejscu, w którym o nią aplikuje.