Umowa dożywocia dotycząca konkretnej nieruchomości musi być zawarta, pod rygorem nieważności w formie aktu notarialnego.
Przedmiot zbycia
Przedmiotem zbycia w drodze umowy dożywocia może być każda nieruchomość, budynek lub lokal stanowiący odrębny od gruntu przedmiot własności. Nadto przedmiotem zbycia może być udział we współwłasności nieruchomości.
Obowiązki nabywcy
Nabywca powinien w braku odmiennych postanowień umowy zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie, w szczególności:
1) przyjąć zbywcę jako domownika,
2) dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału,
3) zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie,
4) sprawić mu własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym.
Zobacz również serwis: Dom opieki
W praktyce pojawia się problem czy dożywotnik ma ponosić również koszty związane z dodatkowymi mediami np.: telefon, telewizja itp. W orzecznictwie Sądu Najwyższego panuje zgodny pogląd, iż utrzymanie zbywcy i ewentualnie jego bliskich powinno sięgać tak daleko, by nie musiały one poszukiwać dodatkowych środków utrzymania.
Prawo dożywocia jest ściśle związane z osobą dożywotnika – dlatego też jest prawem niezbywanym.
Rozwiązanie umowy
Kodeks cywilny zastrzega, iż rozwiązanie umowy może nastąpić tylko w wypadkach wyjątkowych, przy czym nie zawiera zamkniętego katalogu takich sytuacji. Ocena, czy zachodzi wyjątkowość, należeć będzie zawsze do sądu rozpoznającego sprawę o rozwiązanie dożywocia, który każdorazowo bierze pod uwagę interesy obu stron.
Po rozwiązaniu umowy dożywocia zobowiązany może dochodzić od dożywotnika zwrotu nakładów poczynionych na nieruchomość w czasie, gdy był jej właścicielem.
Natomiast dożywotnikowi nie przysługuje ani roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie przez nabywcę z nieruchomości w tym czasie, ani też roszczenie o zwrot pożytków.
Zobacz również serwis: Alimenty