Ogólne zasady
Rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych na rzecz dziecka dopóki nie może się ono samo utrzymać, z wyjątkiem sytuacji, gdy dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Nie ma, więc ściśle określonej granicy wiekowej po przekroczeniu, której obowiązek alimentacyjny ustaje. Oczywiście nieważne jest czy rodzice są małżeństwem czy nie.
Gdy dziecko jest już pełnoletnie rodzice mogą uchylić się od tego obowiązku, ale tylko wówczas, gdy świadczenia połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.
Zobacz też: Czy alimenty na dziecko są opodatkowane
Małżeństwo dziecka a alimenty
Może zdarzyć się sytuacja, kiedy dziecko zawarło już związek małżeński, lecz nie jest w stanie się jeszcze utrzymać. Uważa się, że w takich okolicznościach wciąż istnieje obowiązek alimentacyjny rodziców w stosunku do dzieci. Dzieje się tak na przykład wówczas, gdy pobiera ono jeszcze naukę. Gdy jednak posiada pewne kwalifikacje do pracy zawodowej, musi ono należycie do niej przykładać, a jego działania powinny zmierzać do stopniowego usamodzielniania się.
Nie może być jednak mowy o takim uprawnieniu, gdy dziecko jest wykształcone, zdolne do pracy, a zajęcia zarobkowego nie podejmuje z powodu z lenistwa czy wygodnictwa.
Kształt świadczeń
Dopuszczalna jest każda postać świadczeń alimentacyjnych, zarówno świadczenia pieniężne jak i w naturze. Świadczenia z pomocy społecznej czy funduszu alimentacyjnego nie wpływają na zakres obowiązku alimentacyjnego. Obowiązek ten nie ustaje w przypadku kalectwa, lub niedorozwoju, które uniemożliwia dziecku utrzymanie się.
Po ustaniu obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dzieci może on powstać ponownie, ale tylko na zasadach ogólnych, czyli wtedy, gdy dziecko popadnie w niedostatek.
Aspekt podatkowy
Pomimo istnienia obowiązku alimentacyjnego, po ślubie dziecka rodzice tracą prawo do ulgi w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zobacz też serwis: Alimenty